Hatunumm ~Alsel

Hatunum~2

Biliyorum sınır dolmadı. Ama ben dayanamadım ve yazdım.

Bu bölümü birine ithaf etmek istiyorum. nursenakiraz1 desteğin ve ilk bölümdeki güzel yorumların için teşekkür ederim bitanemm. Yorumlarınla hep yanımda olmanı bildirmeni istesem çok mu şey istemiş olurum?
İnstagram hesabım: asli.koc16 takip ederseniz sevinirim canlarım. Öpüyorum hepinizi.

Bölüm şarkısı: Nesli Şah - Erdo ~ Bu Defa Değer

Selin'den

Ali söyleyeceklerini söyleyip sınıftan çıktı. Aslında gerçeği söylemek gerekirse biraz tırsmadım değil. Ama bunu onun bilmesine gerek yok dimi.

T: Selin bu Ali'ye bulaşma derim ben. Bayaa tehlikeli çünkü kendisi. Sana zarar verebilir.

S:Aman Tuğçe ya en fazla böyle gelir gözlerini belerte belerte tehdit eder. Başka da bir numarası olmaz.

T:Sen yine de uzak dur derim. Ali'den bahsediyoruz. Ali'yi birazcık tanıdıysam Ali dediğini yapar.

S:Tuğçe siz bu çocuğu kafanızda fazla büyütmüşsünüz tatlım. Ne yapacak öldürcek mi? En fazla okuldan atılmamı sağlar. Bu da benim için bi ödül olur İstanbul'a dönerim.

T: Ee hadi kantine inelim. Çok açım.

S: Aynen hadi.

Ali'den

Emreyle kantin de oturuyoruz. Açıkçası onun bu okulda olduğunu duyunca çok şaşırdım. Emre benim çocukluk arkadaşımdı. Küçükken babasının işleri yüzünden taşınmışlardı Rize'den. Şimdi üniversite okumak için buraya gelmişti. Ama aynı üniversitede olacağımızı düşünememiştim.

E: Ee kardeşim var mı sevgilidir falan?

A: Yok be oğlum. Aşk aptallıktır kardeşim. Ben bulaşmam karı kız işlerine. Sende var mı birileri?

E: İyi insan lafının üstüne gelirmiş. Bak şu kantine giren iki kız var ya sağdaki olan yengen diğerini de sana ayarlıyalım bro istersen?

Kafamı çevirdiğimde yine aynı kızı görmeyi hiç beklemiyordum. Yanındaki kız Emre'nin sevgilisi çıktı birde. Emre Tuğçe'yi yanına çağırınca doğal olarak o da gelmiş bulunuyor.

E: Tuğçecim nasılsın canım?

T:İyiyim Emre de siz nerden??

E: Ali benim çocukluk arkadaşım da siz tanışıyor musunuz?

A: Aynı sınıftayız ama tanışmıyoruz bro.

E:Bak bu Tuğçe. Bahsetmiştim kendisi sevgilim. Diğerini ben de tanımıyorum daha.

T:Selin. Arkadaşım kendisi.

E:Memnun olduk dimi Ali.

A:Hı hı. Çok. (Bunu imalı bir şekilde söyledi.)

S: Bende. Çok. (Ali'nin yaptığı imanın aynısını yaptı.)

   Emre ile Tuğçe kendi aralarında gülüp eğlenirken ben ve Selin de birbirimize dik dik bakmakla meşguldük.
  Aslında biraz abarttığımı düşünmeye başladım. Selin diğerleri gibi değildi. Diğerlerinin de öyle düşündüğünü Ali de biliyordu. Ama diğerleri bunu Selin gibi dile getiremiyordu. Bu dile getirememeleri de Ali'nin egosunu tatmin ediyordu. Selin diğerleri gibi değildi bunu anlaması zor olmamıştı. Açıkçası Ali diğerleri gibi olmasını, onlar gibi susmasını tercih edebilirdi. Bu yüzden Selin başka bir şey yapmadıkça ona bir şey yapmayı düşünmüyordu. Normalde olsa böyle bir şeyin bedelini ödetmesi gerekirdi. Fakat Selin'e bir şey yapmak istemiyordu. Onda çözemediği bir şey vardı. Ona zarar vermekten korkar hale gelmişti. Neden böyle olduğunu bilmiyordu. Ama bunu frenlemesi gerektiğini biliyordu. Onun hayatı tehlikeliydi. Bu hayata kimseyi dahil etmeye hakkı yoktu. Eğer ederse biliyordu ki herkes için büyük zararlar doğurabilirdi bu durum. Onlar yani o ve ailesi sadece mafya değildi. Mafyaların düşmanları başka mafyalar olurdu sadece çünkü. Ama onların bir sürü düşmanı vardı. CIA bunların en tehlikelisiydi. Ali amcaları gibi olmayacaktı. Onun hayatında başka birine yer yoktu. Bunların nasıl aklından geçtiğine inanamıyordu Ali. Selin konusunun nasıl buraya geldiğini anlamamıştı. Silkelenerek kendine geldi.