พาร์ตของแนช

87 9 3
                                    

[พาร์ตของแนช]
รู้อะไรมั้ยครับ ผมไม่เคยใจเต้นแรงกับผู้หญิงคนไหนเลย จนกระทั่ง
"(ช/ค)!!มันไกลมากแล้วนะ! ถ้าเจ้าหน้าที่มาเห็นจะทำไง!"
"อลิส!!ฉันยังไม่เห็นแนชเลยนะ...แนชต้องอยู่ในห้องไหนสักห้อง"
ผู้หญิงเอเชีย ผมดำ ผิวแทนหน้าตาน่ารัก ตัวขอเธอเล็กน่ารักน่าพกพา ผมเห็นแล้วบอกได้คำเดียวเลย
"น่ารัก" ผมอุทานเบาๆ
เธอกำลังมองหาผม สงสัยเป็นแฟนคลับผมครับ...........

หลังจากวันนั้น ผมก็เจอเธอทุกครั้งเลยครับ เธอน่ารัก อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เธอทำให้ผมอยากเจอหน้าเธออยากไปหาเธอที่โรงเรียน.....แม้โรงเรียนนั้น จะเป็นโรงเรียนที่ผมฝังใจที่สุดก็ตาม

วันนี้ก็เหมือน3วันที่ผ่านมาครับ ผมมารอที่ที่ข้างโรงเรียน
"ไม่เจอกันนานเลยนะ...ที่รัก"
เสียงผู้หญิงคนนั้นทำให้ผมหัวใจวูบลงคล้ายหัวใจหยุดเต้น เสียงนั้นเป็นเสียงที่อ่อนโยน เสียงที่ผมชอบฟัง และเป็นเสียงที่ผมปฏิเสธไม่ได้เลยว่า..คิดถึง
"มิเชล" ผมหันไปสบตาเธอ
"อย่าเรียกมิเชลซิคะ เรียกเหมือน2ปีก่อนสิ"
"...."
"มิคิดถึงแนชนะคะ" มือบางของมิเชลได้สัมผัสท้ายทอยของผม ให้โน้มตัวลงมาประกบฝีปากเธอ
สัมผัสที่คุ้นเคย สัมผัสที่ผมโหยหามาตลอด2ปีที่ผ่านมา เรา2คนจูบกันเนิ่นนาน...จนไม่รู้ ว่ามีอีกคนกำลังเดินมา
[จบพาร์ตของแนช]

ภาพที่คุณเห็นเป็นสิ่งที่ทำให้ขาทั้งสองข้างของคุณหนักอึ้ง หัวตื้อตัน แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาดื้อๆ คุณไม่มีแรงแม้แต่ยกมือขึ้นมาเช็ดมัน
ผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงผมน้ำตาล ผิวแทนประหนึ่งดูแลผิวอย่างดี เธอแต่งตัวอวดสัดส่วนที่เพอร์เฟคของเธอ และฉันคิดว่าใบหน้าของเธอฉันรู้สึกคุ้นตามาก เพราะอะไรหนะหรอเพราะเธอหน้าคล้ายฉันไง

Love me harderWhere stories live. Discover now