Tutkunun Esareti

Yeni Hayat

Yine herzamanki gibi kavgalardan bıktım ve yolda tek başıma yürüyorum.
Yağmurda.
Huzur veriyordu yağmur beni sanki bu tutsak Hayatımdan damlalarıyla çıkarıp özgürlüme kavuşturacaktı.

Herkes bir süre sonra acıya alışılır diyor yalan.
KOCA BİR YALAN.!

Öyle olsaydı şuan mutlu bir hayatım olurdu.Daha iyi hissederdim belkide.. Telefonumun çalmaasıyla düşüncelerimden sıyrıldım arayan hiraydı. Hira benim küçüklüğümden beni en yakın arkadaşımdı.
"Efendim hira? "
"Elis yarın parti var hazırlan kızığm"
"Sakin ol ve ben gelemem havamda değilim"
"Saçmalama gelmezsen bidaha bennle konuşma hatta ölümü gör"
Ölümü görde neyin nesiydi. Hayır. Düşüncesi bile kötüydü.
"Tamam geliyorum allaahın cezası"
"Oley be beni kıramayacağını biliyodum bebeğim"
Güldüm. Bu kız en kötü anlarımda bile beni güldürmeyi nasıl başarıyordu yaa.

Gidicektim.Böyle hiçbişeyi düzeltemezdim hergün dışarlarda sabaha kadar ağlayarak geçiremezdim.

Aynen yeni hayat artık gerekti.

Yeni yaşamlar.

Yeni kişiler.

Arkadaşlar yeni başladığım için kısaydı. Burda yeniyim inşallah kitabımıda beğenirsiiniz 😘 vote ve yorumlarınızı bekliyorum.