You and I

Chapter 11

This chapter is dedicated to j-dawn AnakNiDZ jekhang thankyou for supporting me.Love you all!

------------

Richard's POV

Narating na namin ang bahay ni dawn,itinigil ko na sa harapan ng entrance ng mga condos ang sasakyan ko.

"good night,dawn"at bumeso ako sakaniya.

"good night,richard"at ngumiti siya sa akin.

Lumabas agad ako ng kotse ko at pumunta sa pwesto niya para pagbuksan siya ng pinto.Lumabas naman agad siya.

"thankyou richard sa paghatid"pagpapasalamat niya.

"wala yun,o sige dito na lang ako.Kukunin ko pa yung kotse mo eh!"

"ahh,oh sigesige!ingat ka ah,bye richard"

Nakapasok na ako ng kotse at kumaway sa kaniya.

Dawn's POV

Hanggang ngayon sobrang saya ko dahil buong araw kong kasama si Richard.Inantay ko munang maglaho sa paningin ko ang kotse ni richard bago pumasok sa hotel.Well,nasa condo ko ako ngayon kase palipat lipat ako dahil pagsaturdays and sundays sa bahay nila daddy ako pero pag mondays to fridays dito ako sa condo ko.Binati ako ng nakaduty ngayon sa condo.

"Good evening mam"

"good evening din"sagot ko.

Sumingit naman yung janitor"iba po yung ngiti niyo mam,dahil po ba yan kay sir na naghatid sa inyo ngayon?"

Namula ako sa sinabi niya"pano niya nalaman?nahalata ba niya?"sabi ko sa isip ko.Bigla naman nila ako tinukso.

"uii!si mam,hindi makapagsalita kase totoo,yieeee!"pangasar nila.

"kayo ah,niloloko niyo ko.Gabing gabi na ah,ano ba nakain niyo?"sabi ko.

"wala po mam,yieee si mam iniiba ang usapan hahaha"

"kayo talaga"napailing na lang ako at nagsalita muli."pagdumating ulit yung naghatid sakin,si richard dala yung kotse ko pakisabi maraming salamat"at ngumiti ako sa kanila at umalis na.Habang naglalakad ako papuntang elevator,iniisip ko pa din si richard.Hanggang sa pagsakay ko ng elevator at makapunta na ako sa labas ng condo unit ko iniisip ko pa din siya at hindi mawala wala ang ngiti ko sa mga labi ko.

"Mayghash dawn!ano bang nangyayari sayo?!"sabi ng isang bahagi ng utak ko.

"wala!walang nangyayari sakin!"sagot naman ng isang bahagi ng utak ko.

Ganto na ba ako kabaliw?pati dalawang utak ko nagtatalo?hays!.Kinuha ko ang susi sa bag ko at sa wakas pagkatapos ng ilang minutong paghahanap sa susi ko ay nakita ko na rin.Binuksan ko na yung condo ko,as usual madilim.Walang tao eh,ako lang naman lagi dito noh,hayss!Kelan ko ba mahahanap si forever?kaylangan ko ng tao dito eh,antahitahimik.

Pagpasok na pagpasok ko ay inihagis ko sa couch ko ang bag at ang stilletos na sandals ko.Dumaretcho agad ako sa banyo para makaligo ulit at makapagpalit na.Paglabas ko ay nagsuot ako ng night gown at robe ko."may period pero naka night gown?ano teh?!"sabi ng isang bahagi ng utak ko."pake mo ba?"sagot ko.

Pagpatong na pagpatong ko sa kama ko ay saktong tumunog ang cellphone ko.Sinandal ko muna sa headbord ang ulo ko at ang mga paa ko naman ay nakapatong sa unan ko.Kinuha ko na ang cellphone ko sa night stand.At may tumatawag.

Richard is calling......

Sinagot ko na agad ang telepono.

[hi,dawn]sabi ng nasa kabilang linya.
"Hi"
[nasa hotel receptionist na yung susi ng kotse mo,hindi ko na pinadala sayo jan kase alam kong pagod ka at nagpapahinga.Bukas mo na lang din kunin sakaniya,magpahinga ka na jan,okay?]
"Grabe naman tong lalaking to,ang caring masyado.Lalo akong pinapahanga"sabi ko sa sarili ko.Sumagot naman yung nasa kabilang linya.
[dawn?are you still there?]
"Ah,y-yes.S-sorry what are you talking about nga ulit?"
[hahaha nothing,wala akong sinasabi]
"Bat ka tumatawa?"
[wala naman]narinig ko pa siyang napabuntong hininga.[magpahinga ka na,anong oras na oh]
"Nasan ka na ngayon?"nag-aalala ako kase pabalik balik siya tapos ang hastle para sakaniya kaya tinatanong ko.
[I'm on my way home]
"What?on my way home?anong oras na kaya!"
[okay lang ako,dawn]

Maya maya pa ay may nagdoorbell.Dos oras ng gabi may tao pa?!Bumaling ako sa telepono ko.
"Richard,wait lang ah.Don't end this call muna,may nagdodoorbell!"
[okay!]

Pumunta na ako sa pinto at pagbukas ko ng pinto.WAHHHHHHHH!!!!!!

-------
Anong nangyari?!😧😳 sino yon?!!!