Dün...
GEÇTİ.
Gözlerin...
GÜZEL,
Desem ki... Seviyorum kadın!
"Seveceksin tabi" dediğini duyar gibi oluyorum.
Ve Hepsini bildiğini de biliyorum
BAK!
Müzeyen o şarkıyı söylüyor,
İçimdeki özlemin, Güneşin ölümü ile doğuyor.
iyisimi gel, daha fazla bekletme
Ve işkencedir, sensiz geçen saniye.
Gerisini biliyorsun .
!!!A M A !!!
gözlerim gözlerini çok sevdi o gece.
ikimizdik
gürültüsü dolu bir yerde,
Karşımızda,
10 adım uzağımızda,
koca bir gonk
Göz bebeğini bize dikmiş
Kaşlarını makas gibi sivrilmiş,
Bakıp,
Vahçice uğulduyordu.
Kulağım kaşındı,
Belki de biri beni anmıştı.
Döndüm çaprazıma.
İki lise kızı,
Edalı.
Fısıltı içerisinde bir heycan bölüşülüyordu.
Aymaz tavırlarıyla bir gün daha geçiyordu.
Döndüm gonka baktım usulca
Havada ince,
adamı verem ettirecek derece
saf korku var.
ama öyle cüsse olarak değil.
Hatta cılızlığa sarf edilen korku bu.
Her an ölebilecek bir hastayı
pamuk ipliğine bağlamak istercesine
Acemice bir korku.
Bu korku benim...
Bu korku seni sevdiğimi açık etmenin korkusu.
Kimse anlamamalı.
Benim sevdam sadece bana kalmalı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MARTININ SON DÖRTLÜĞÜ
PoetryKitabın ismi, tanış olduğum bir genç kıza otobüste yazdığım ilk şiirimin isminden dolayı konulmuştur. aslında burada zaman zaman yazdığım şiirler toplanacaktır.
