Yine yanmış ışıklar
Tenini görmek vardı şimdi.
Şansım varsa gözlerini.
Ben seni teninin renginden tanıyabilir.
Ve şimdi anı anına hatırlayabilirim.
Çığırtkanlar,
Barış manço şarkısı gibi hayattan, Dometesten biberden patlıcandan.
Öyle çok bağırıyorlar ki
Kim ne diyor ?
Hepsi buharlı nefesler ile çıkan fısıltılar gibi kulağımda çınlıyor.
Sadece kavgacılar.
Ve korkunç yükseklikte teşvikçi.
Ben bir sinektim geldim.
Gökyüzünün derin mavisinde ürpetici Soğuk uyandırırken kanatarımı.
Meyve kokuları sardımıştı dört yanımı.
Geldim.
Sonra tüm dünya,
Başı bozuk bir silginin sert darbeleriyle renk kaybetti.
Binlerce gözüm varsa, sana döndü.
Herkes sustu.
Herşey kaybolmuştu.
Yalnız taçsız ardıç kuşum.
Sen kaldın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MARTININ SON DÖRTLÜĞÜ
PoetryKitabın ismi, tanış olduğum bir genç kıza otobüste yazdığım ilk şiirimin isminden dolayı konulmuştur. aslında burada zaman zaman yazdığım şiirler toplanacaktır.
