Maffia Mate

2

Rex👆🏻

POV Priscilla

Het vliegtuig landde, en ik stapte uit de eerste klas. Het eerste wat me opviel was de kou. Het was hier in Nederland veel kouder dan in Mexico.
Mexico... ik miste het nu al. De hitte, de kick van het stelen en achtervolgen, de roes van het onderduiken en doden... Mexico is mijn thuis, en Nederland is alleen de zoveelste makkelijke missie.
Er stond een groep mannen te wachten, allemaal stuk voor stuk zwarte zonnebril, zwarte schoenen, zwarte broek, zwarte trui of vest met capuchon op, zwarte handschoenen. Een van de mannen had een bord in de hand met 'Melanie Swanefield' erop. Mijn schuilnaam. Op school zou ik mijn echte naam gebruiken, maar in het openbaar mijn schuilnaam. Als de politie mij pakte, kregen ze mijn bende. En dat was iets wat ab-so-luut niet mocht gebeuren. The Gang was mijn familie. Zonder hen, ga ik weer in depressie. En dat wil je niet meemaken, geloof me. Dan vecht ik overal, en tegen alles.
Maar goed, back to me. Ik was aangekomen en liep op de mannen af. We stapten in een zwarte auto met zwart getinte ramen, en reden naar mijn villa. Het was een groot, wit huis, getinte ramen, en aan de binnenkant was alles zwart, grijs en zilver. De kelder kon je alleen binnenkomen door een code en irisscan. In de kelder lagen verschillende soorten messen, zwaarden, pistolen en geweren. Er lagen ook kruis- en handbogen. Er lagen zilveren kogels en pijlen, en de lemmeten van de messen en zwaarden waren ook van zilver. Er lagen ook zakjes en bussen vol zilverpoeder. Daar waren ze zó allergisch voor dat een te grote dosis ze kon doden! Hetzelfde riedeltje bij Wolfsbane. Ik had de grootste kamer, met inloop kast en privé-badkamer, alles in het zwart, zilver en grijs natuurlijk! Ik viel na het eten (Mexicaans) inslaap.

Volgende dag
POV Priscilla

'TUUT TUUT TUUT TUUUT TUUUT TUUUT TUUUUT TUUUUT TUU-'
Ik sloeg mijn wekker van het nachtkastje af. Eerste dag van de missie is begonnen. Ik pakte mijn zwarte leren rugtas, en stopte er een aantal stiletto's en een zilveren dolk in. Ik maakte een zakje met zilverpoeder en fijn gehakte Wolfsbane vast aan mijn riemlus van mijn broek. Ik stopte een appel en een fles water in mijn tas en liep naar de garage. Er stonden verschillende auto's. Allemaal zwart, dat wel. Ik pakte de zwart/zilveren Audi 800. Ik reed naar school en zag dat er precies één parkeerplek vrij was. Ik reed erin, en toen ik uitstapte klonk er overal gemompel, en een aantal geschokte kreetjes. Weet ik veel waarom, I don't care.
Maakte me geen zorgen. De 'BadBoys' kunnen me niks maken, ze zijn K.O. voordat ze anderen kunnen mindlinken.

Alistair POV

Uuhgg...school! Saai sáái SAAI SÁÁI!!! Ik was naar school gestuurd door mijn beste vrienden, tevens mijn Bèta en Gamma, Jax en Jay Livestone. Ze houden maar niet op! Niet totdat ik toegeef. Rex moet zich echt inhouden om ze niet te vermoorden.
Toe nou! Sla ze dan! Waar wacht je op!
Ik sla geen vrienden.
Vrienden. HAH, RIGHT!
Ja, right. En jij bent wrong. Dus kop dicht, tanden op elkaar!
Ja ja ja...
En zo ging het dus bijna elke dag.
Op school zag ik dat mijn parkeerplek bezet was door een bloedmooie Audi800.
Holy shit dat ding is mooi!
Inderdaad Rex, inderdaad.
In het schoolgebouw kwam die schoolhoer weer naar mij toe, Kaelie. Ze was ook een weerwolf en dacht dat ze mijn Mate was.
NOOIT VAN MIJN LEVEN!!! Schreeuwde Rex. NOOIT VAN MIJN LEVEN DAT DIE GESTOORDE OVERSEKSTE HOER ONZE MATE IS!!!
Mee eens Rex, ze moet ons met rust laten. Leerde ze dat nou maar. Stomme bitch...
Ik sloot de link af. Kaelie sloeg haar armen om mijn nek. "Alistair!! Ik heb je gemist!" Ze probeerde me te kussen. Ik duwde haar weg.
"Rot op, Kaelie. Ik ben je Mate niet! Doe wat nuttigs met je leven!"
"Jíj bent nuttig." Zei ze met een blik die zwoel bedoelt was.
Ugh! ROT EEN KEER OP!!! HAAR MISLUKTE CHIHUAHUA/POEDEL LAAT ME NIET MET RUST!!! FLIKKER OP CHELSEA!!!
Ik probeerde Kaelie af te schudden, en kwam -te laat, zoals altijd- de les binnen.

Timeskip from The Boy Who Lived

Alistair POV

Pauze. Eindelijk. Ik liep met Jax en Jay naar buiten. De meeste mensen zaten in de kantine, maar ik zat liever buiten. Er zat een meisje onder 'onze' boom. De gigantische eik hadden de tweeling en ik geclaimd toen we vijf waren. Sindsdien bleef iedereen er uit de buurt. Maar dit meisje zat, zich bewust van geen kwaad, onder de boom.
"Hey! Wat doe jij onder onze boom?" Riepen Jax en Jay tegelijkertijd.
"Ik zit hier, als je ogen had, had je het gemerkt." Zei het meisje zonder op te kijken van haar boek.
"Hey. Mijn Bèta praatte tegen je."
"Hey. Ik negeerde je." Antwoordde ze op dezelfde toon.
Jay hapte naar adem. Jax' ogen rolden bijna uit hun kassen, zo wijd waren ze opengesperd. Niemand praat zo tegen ene Alpha. En al helemaal niet tegen mij.
Ik trok haar kin ruw omhoog. Rex werd opeens helemaal loco.
MATE MATE MATE MATE!!!! Schreeuwde hij opnieuw en opnieuw en rende een marathon in mijn hoofd. MATE MATE MATE MATE!!!!
"Mate" gromde ik. Ze schrok.
"Nee! NEENEE NEE!!!" Ze pakte een mes uit haar laars. Zilver. Shìt.
Waarom? Wat moet onze mooie, sterke, prachtige, lekkere, se-
OKÉ OKÉ IK SNAP HEM AL!! Kop dicht Rex!
Mijn Mate gooide het mes, en midden in de lucht spleet het mes in tweeën. Een ervan vloog op Jax af, de andere op Jay. De messen raakten hun arm, en ze rende weg.
Rex nam het over. "MATE! NIET RENNEN, KOM HIER!" En hij ging achter haar aan...