Letting my Heart in Pain

chapter6: You're still the one

Ang akala ko hindi na ulit mangyayare to. Akala ko hindi na siya babalik. Akala ko tuluyan nia na akong kinalimutan. Akala ko wala na talaga para sa kanya ang lahat ng pinagsamahan namin. 

Maraming akala ang naglalaro sa isipan ko ngayon. 

I don't know how can I survive in that two years of waiting na ang pinanghahawakan ko lang eh yung mga huling salitang binitiwan niya bago siya umalis at iwan ako.>.<

Tama ba tong iniisip ko? 

Mali. Mali to! Kasi may iba na siyang mahal .0.o

Pero narinig ko yung sinabi niya.! Narinig ko na ako ang buhay niya. 

Nalilito na ako. Dumistansya ako sa kanya.

"Kyle, bakit nandito ka?"

"Because of you. Gusto kong ibalik yung dati. Yung ikaw at ako. Yung tayo. Shan I know this is hard for you. But I want to let you know, that there are no times na hindi kita inisip."

"Pero, di ba girlfriend mo si Pola.:( Siya ang dahilan kung bakit ka nakipag hiwalay sa akin dati. ;(("

"No. There is nothing between me and Pola. Our relatinship is platonic. And i swear that she's not the reason why i broke up with you. I swear. Shan all these years napakamiserable ng buhay ko. I don't know what to do. Nakikita kita pero hindi kita maabot. Pinipilit kong pigilan ang sarili kong puntahan ka at yakapin ng mahigpit. Dahil alam ko na ako ang mali at may kasalan kung bakit wala ka na sa akin ngayon. Pero di ko na napigilan ang sarili ng tawagan ako ni tita at sabihing naaksidente ka. Sobra akong nagalala Shan. Kaya kahit magalit ka sa akin kapag nakita mo ako. Wala na aqng pakielam basta maalagaan ka lang."

"Kung hindi si Pola ang dahilan. Sino Kyle!. Sino! >.< "

"Wala Shan. Siguro napagod lang ako."

"Napagod? Bakit!? Napagod ka sa relasyon natin? How can you say that!? How can you feel that?! ;( I don't understand you!"

Hinatak ko ang mga kamay ko sa pagkakahawak niya.

Tumakbo ako palabas ng room. Umiiyak lang ako. Hindi ko mapigilan. Nagpunta ako sa rooftop ng building. Dun ko inilabas lahat!.

Umiyak lang ako. Umiyak ng umiyak ng umiyak.

Bakit? Bakit ganun? Napagod? Napagod siya? 

Wala akong maisip na dahilan para mapagod siya sa relasyong matagal naming binuo. Hindi pa pala ganung katatag ang pundasyong ginawa namin. :( Dahil dumating yung time na kinatatakutan ko. Ang iwan niya ako.

Feeling ko ang hina hina ko>.< 

Nanghihina ako dahil sa mga nangyayare. At hindi ko inaasahan yun.

Nararamdaman kong unti-unti akong natutumba.

Nang biglang may sumapo sa katawan ko. Tiningnan ko kung sino. Nagulat ako. . . 

.

.

.

Si Kyle.0.o

Sinundan niya pala ako.

"Shan anung nangyayari sayo. Okay ka lang ba? Anung masakit? Dadalin na kita sa clinic."

"Kyle wag na. Nanghihina lang ako. Dala na din siguro nito."

Tinuro ko ang benda sa ulo ko. Nakita ko sa kanya ang lungkot at pagaalala. Ang gwapong mukha nia. Ang mga mata niya na puno ng kalungkutan at pagaalala. Damang dama ko sa pagyakap niya sa akin ang pagmamahal na ibinigay niya sa akin dati.