Meteor

Yaratık

Gözlerimi açtım. Önce herşey bulanıktı sonra netliğe kavuştu. Serum tüpünü gördüm ve şu koku. Hastane kokusu. Hiç şüphesiz bir hastane odasındaydım. Dün gece bana ne olmuştu. Yıldız ,göktaşı, herneyse o şey bana çarpmıştı.

Biraz öyle düşüne durdum ama iğrenç birşeydi. Tekrar o acı aklıma geliyordu. Kalbim sıkışıyordu. Ve nefes alırken garip bir ses çıkarıyordum. Biraz öyle durdum.

Acaba bana ne olmuştu? Yüzümde umarım büyük bir çizik yoktur diyesim geliyordu ama kesinlikle dikişlik bir yara izi olmalıydı. Dün akşama kıyasla şuan hiçbirşey hissetmiyordum. Garipti.

Serumu yenilemek vebeni kontrol etmek için bir hemşire geldi. Şişman ağır makyaj yapan sevimli bir kadındı. Bana baktı ve bir ćığlık attı. Bu bir sevinç çığlığı mıydı yoksa korku çığlığı miydı bilemedim.

"Ben hemen doktoru çağırıcam " diyip hızlıca odadan çıktı.

Az sonra bir doktor geldi.Gülümsedi.

"Sen büyük bir mucizesin. Büyük ve oldukça talihsiz bir kaza geçirdin senin yerinde olan herhangi biri şuan ölmüştü.

Hatta seninde tam 20 kez kalbin durdu. Ama sen yaşamaya devam ettin. Çok güçlü birisin umarım böyle kalmayada devam edersin."

Sonra birkaç yazılı şeyi falan baktı. Ben bununla ilgilenmedim. Sadece tavana baktım.

" Büyükbaban burada birazdan yanına gelicek. Anneni ve babanı aradım onlarda buraya geliyorlar. Onlarda gelince seninle önemli birşey konuşucaz bu yüzden olabildiğince güçlü olmanı istiyorum tamam mı?"

Ona baktım. Evet demeden gidiceği yokmuş gibi duruyordu bende başımı evet anlamında salladım.

Muhtemelen Teksasta bir hastanedeydim.

Çocukluğumdan beri görmediğim büyükbabam beni ziyarete gelmişti. Ayrıca annem ve babamda tam olarak buraya geliyorlardı. Annem olduğu için kötü bir şey söylemek istemiyorum ama kendisi tam bir Fahişedir. Hemde en iyilerinden. Babam ise bir kumarbazdır vede dolandırıcılıktan çoğu kez hapse girip çıktığı olmuştur. Tabi annemde babam hapisteyken zamanı oldukća iyi değerlendirir.

Eskidende böyleydi. Ben ailenin 3. çocuğuyum ve benden sonra tam 5 çocuk daha var. Ben 6 yaşlarında falanken bu işlere başladı sanırım. Babam ilk olarak hapse 6 yaşımdayken girmişti.

Sürekli kavga ederlerdi ama aralarında anlamadığım bir ilişki vardı. Nefret ve aşk gibi birşeydi.

Benden sonraki kardeşlerimle aynı babadanmıyız hala emin değilim. Ama sorun yok hiçbir kardeşimi hiçbir zaman sevemedim zaten.

Büyükbaba olayı ise farklı birşeydi. Büyükbabam annemden nefret ederdi bu yüzden babama bırakması gereken bütün mirası Vegastaki kumarhanelerde harcadı. Ayrıca büyükbabam çocuklardanda nefret eder. Sürekli parlak renkte takım elbiseler giyer ve altından bir kolye takar. Birde gözlük sarı camda gözlükleri ben kendimi bildim bileli onları takar.

Büyük babam öksürerek yanıma geldi. Yanımdaki sandalyeye oturdu. Gözlük taktığından dolayı gözleri bana mı bakıyordu yoksa başka bir yere emin değildim.

"Evlat sen tam bir Johnstonsın. Buna hiç süphe yok sendede bizim ailedeki gibi inatçılık var. Normalde sen ve ailenden nefret ederim. Baban annenle evlenmemeliydi. İlk büyük hatasını orada yaptı. Striptizciler dans eder ve sen bakarsın ama baban striptizcinin birinin içine düştü."

"Buraya neden geldin? Ben senden nefret ediyorum sen benden nefret ediyorsun. İşler hep böyle yürür. Sen bunu biliyorsun"

Büyük bir kahkaha attı. Cebinden bir puro çıkardı ve yaktı.