Akşama Liderler Yemeğe Geliyor

                                                                                       1.Bölüm: Hasat

                                                                                                      -1-

Mahşeri kalabalık heyecan içinde coşku ile haykırıyordu. –Heil Hitler. Heil Hitler. Hitler küçük Vosvos'unun üzerinden yüce "Alman halkını" selamlıyordu. Meydanda bulunan insanlar bu tıknaz adamın komik saç kesiminden, sert mizacından ve dudağına konmuş kelebek bıyığından etkilenmişe benziyordu. Yaşlı bir adam arkasında ki kalabalığa dönerek; "Bakın, bakın liderimiz. Yükselen Alman İmparatorluğu'nun yegâne sahibi, kurtarıcımız." diyordu. Bu ablak suratlı ihtiyar, komşusu olan bir Yahudi'nin dükkânının camlarını tuzla buz etmiş ve "Defolun Almanya'dan." diyerek haykırmış faşist bir Naziydi. Hitler konuşma yapacağı kürsüye gelirken halkın coşkusu tavan yapmıştı. Paytak adımları ile ilerledi Propaganda Bakanı, Goebbels'i başıyla selamlayarak kürsüdeki yerini aldı.

"Yüce Alman halkı: Kalplerinde İngilizler için nefret besleyenler var. İngilizlerden tiksindiklerini söyleyen insanlar olduğunu duyuyorum. Sıradan insanların zihni, bir İngiliz ile uyuşmayacaktır. Çünkü onlar kendilerini dünyanın hâkimi olduklarını düşünen zavallılardır. İngilizler Alman halkının ve ordumuzun önünde asla duramayacaklar."

Meydandaki kalabalık Hitleri alkış yağmuruna tutuyordu. Yaşlı Alman Nazisi, şapkasını yukarıya fırlatmış,"Kahrolsun İngilizler" diye bağırıyordu. Kucağında küçük bir çocuğu olan kadın gururlu gözlerle Hitleri dinliyordu. Hitler konuşmaya devam ederken Berlin'de bir esinti oluşmuştu. Mevsim yaz olmasına rağmen ılık ılık esen bir rüzgâr meydanı süpürmeye başlamıştı. Hitlerin saçları ahenkle dans ediyordu. Konuşmasını sürdürmeye çalışsa da rüzgârın gittikçe şiddetlenmesi ile saçlarını mı düzeltsin önünde duran konuşma metinlerinin uçuşmasını mı durdursun karar veremeyen Hitlerin yardımına Goebbels koştu, uçuşan kâğıtları tutmaya çalıştı. Daha sonra rüzgâr o kadar kuvvetlendi ki meydanı dolduran halk şapkalarını mı tutsun yoksa Hitlerin ısrarla sürdürmeye çalıştığı konuşmasını mı alkışlasınlar onlarda bilemiyorlardı. Ardından gökyüzünde ani bir flaş patlamasına benzer bir ışık Hitlerin arkasında parlamaya başladı. Halk şaşkın şaşkın bu olayı izliyordu. Hitler ise konuşmayı bırakmış arkasında ki bu ışığa korku ile bakıyordu. Korku ile bakıyordu çünkü düşmanlarının yeni bir silahı olması aklına gelmişti. İçinden –Ruslar diye geçirdi. Işık Hitlerin başının üstüne doğru geldi, meydanda Hitleri korumakla görevli SS'ler onu koruma altına almaya koştu. Hitler kürsüden uzaklaştırmaya çalışıyorlardı. Halk kitlesi bu doğaüstü olaya şaşırmıştı. Yaşlı Alman Nazisi gözlerini açmış, bağırarak "Bakın bu bir mucize, Tanrının yüce Alman İmparatoruna bir armağanı,bu bir mucize." diyordu. Halk bu sözle bir anda coşmaya başladı. Hep bir ağızdan,"Mucize, Heil Hitler."diyorlardı. Hitler bunu duyduktan sonra SS'lerine emir verdi çekilmelerini onu kürsüde bırakmalarını söyledi. Hitler, bu mucizenin onun liderlik vasfını daha da artıracağını düşünüyordu. Kalabalık bir anda birbirlerine ittirmeye Hitlere ulaşmaya çalıştılar. Ona bir kere dokunmak istiyorlardı. Alman halkının gönlünde olan bu lider artık tanrının da gönlünde yer etmişti. SS'ler kalabalıktan Hitleri korumak için çevresinde çember oluşturdu. Parlak ışık bir anda söndü etraf tekrar eski haline döndü. Kalabalık yatışmaya başlıyordu. Hitler SS'lerin kurduğu çemberin içinde gözlerden kaybolmuştu. Herkes büyük liderini arıyordu. SS'ler Hitleri ablukadan dışarı çıkarmak istediler. Ama Hitler etrafta gözükmüyordu. SS subayı bağırıyordu "Hitler nerede Führer yok çabuk arayın onu." Hitler hiçbir yerde yoktu bir anda kaybolmuştu. Kalabalık telaşlanmış ve Tanrı'nın bir mucizesi olduğunu iddia ettikleri bu olayın aslında bir düşman suikast olduğundan şüphelenmeye başlamışlardı. Kalabalıktan bir ses,"Hitleri kaçırdılar. Hitleri kaçırdılar." diye bağırmaya başladı. Berlin karışmıştı. Hitler herkesin gözü önünde ortadan kaybolmuştu.