Special

561 5 4
                                    

"จอนจองกุกครับ ชื่อผมเอง"

"นายมีเรื่องชกต่อยกับแทจุนหรอ"

"...ครับ"

"ผู้ปกครองละ?"

"ผมไม่มีครับ"

ปัง!

เสียงทุบโต๊ะด้วยความโมโหของพ่อแทจุนดังขึ้นขัดบทสนทนา

"โกหก!"

จองกุกไม่สามารถพูดโต้ตอบอะไรได้ แน่นอนว่าเขาได้แต่มองหน้าของแทจุนที่กำลังยิ้มเยาะเย้ยเขาอยู่

มือที่กำแน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้น จองกุกแทบจะลุกขึ้นไปกระชากเสื้อแล้วฝากหมัดงามๆไว้กับหน้าแทจุนสักตั้ง

"นี่ นายยอมๆเขาไปเถอะ ถ้านายไม่ยอม เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแน่" เสียงกระซิบเรียกให้จองกุกสนใจจากตำรวจผู้รับแจ้งคดี แถมใช้มือป้องปากไม่ให้ฝ่ายผู้เสียหายรู้

"เส้นใหญ่หรอครับ?"จองกุกพูดดังขึ้นตั้งใจให้พ่อของแทจุนหัวเสีย

"มึง!"

"งั้นก็ใช้อำนาจของคุณหาพ่อกับแม่ผมสิ ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าตอนนี้ท่านอยู่ไหนเป็นยังไงบ้าง?"

"มึงรู้มั้ยว่ากับกำลังคุยกับใคร?!"

"รู้ครับ คุณไง"

"ไอ!!!" จากที่จองกุกนั่งเก้าอี้อยู่ๆดีก็ถูกลากไปตามแรงของคนที่มีอายุกว่า

"หยุดนะครับ ไม่งั้นคุณจะถูกเพิ่มในข้อหาทำร้ายร่างกาย" คุณตำรวจดึงตัวพ่อของแทจุนไว้แต่ก็ถูกสะบัดออกด้วยแรงของพ่อแทจุนเอง..

"เห้ย! มึงอ่ะ" เสียงเรียกปลุกผมให้ตื่นจากที่นั่งรอรถเมล์

จองกุกช้อนสายตาขึ้นมองดูต้นเสียงที่ปลุกเขาตื่น
ชายอายุไรเรี่ยกันยืนคล้ำหัวจองกุกกวาดสายมองด้วยความเพิ่งตื่น คนที่อยู่มองจองกุกอย่างนิ่งๆเหมือนคิดอะไรบ้างอย่างอยู่

[vmin] แก้แค้นUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum