"จอนจองกุกครับ ชื่อผมเอง"
"นายมีเรื่องชกต่อยกับแทจุนหรอ"
"...ครับ"
"ผู้ปกครองละ?"
"ผมไม่มีครับ"
ปัง!
เสียงทุบโต๊ะด้วยความโมโหของพ่อแทจุนดังขึ้นขัดบทสนทนา
"โกหก!"
จองกุกไม่สามารถพูดโต้ตอบอะไรได้ แน่นอนว่าเขาได้แต่มองหน้าของแทจุนที่กำลังยิ้มเยาะเย้ยเขาอยู่
มือที่กำแน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้น จองกุกแทบจะลุกขึ้นไปกระชากเสื้อแล้วฝากหมัดงามๆไว้กับหน้าแทจุนสักตั้ง
"นี่ นายยอมๆเขาไปเถอะ ถ้านายไม่ยอม เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแน่" เสียงกระซิบเรียกให้จองกุกสนใจจากตำรวจผู้รับแจ้งคดี แถมใช้มือป้องปากไม่ให้ฝ่ายผู้เสียหายรู้
"เส้นใหญ่หรอครับ?"จองกุกพูดดังขึ้นตั้งใจให้พ่อของแทจุนหัวเสีย
"มึง!"
"งั้นก็ใช้อำนาจของคุณหาพ่อกับแม่ผมสิ ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าตอนนี้ท่านอยู่ไหนเป็นยังไงบ้าง?"
"มึงรู้มั้ยว่ากับกำลังคุยกับใคร?!"
"รู้ครับ คุณไง"
"ไอ!!!" จากที่จองกุกนั่งเก้าอี้อยู่ๆดีก็ถูกลากไปตามแรงของคนที่มีอายุกว่า
"หยุดนะครับ ไม่งั้นคุณจะถูกเพิ่มในข้อหาทำร้ายร่างกาย" คุณตำรวจดึงตัวพ่อของแทจุนไว้แต่ก็ถูกสะบัดออกด้วยแรงของพ่อแทจุนเอง..
"เห้ย! มึงอ่ะ" เสียงเรียกปลุกผมให้ตื่นจากที่นั่งรอรถเมล์
จองกุกช้อนสายตาขึ้นมองดูต้นเสียงที่ปลุกเขาตื่น
ชายอายุไรเรี่ยกันยืนคล้ำหัวจองกุกกวาดสายมองด้วยความเพิ่งตื่น คนที่อยู่มองจองกุกอย่างนิ่งๆเหมือนคิดอะไรบ้างอย่างอยู่