Akşam olmuş ev ahalisi kendi halinde oturduğu bir vakit.Her şey o kadar sakin ve sıradan ilerken bir sesleniş duydum.Seslenistende öte bir haykırış bir feryat bir imdat bir yardım çığlığıydı. İsmimin o akşama dek hiç bu kadar kulaklarımı çınlattığını bilmiyodm.Ablam ;" Buseee! " Dedi. Sanki düşüp bir yerini incitmisti ya da elini kesmişti . Elimdeki el işimi koltuğa fırlatıp koştum. Telefonunu uzattı ;"oku" dedi. Okudum , okudum, okudum ... İnanamadım. Son dakika Nusaybin haberinde uzman çavuş Emre Sarıtaş şehit oldu yazıyordu.Ablama baktım yüzü bin parça gözlerindeki o hayat ışığının kayboluşunu gördüm.Hani ne söylesem ne desem o anları yaşanmamış yapmayacaktı hiçbir şey .Telefonu bıraktım ve sadece sarıldım, sıkıca sarıldım.Ruzgarda savrulan bir kuş gibi direnmeye çalışan bacıma ,ablama, kardeşime..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SADE'CE
Short StoryHer salise yeni bir hikaye, yeni bir anı sadece yaşayın ve kendinizden de bir şeyler bulacağınız bu hikayeme sizde katılın..
