Lauren'in ağzından:
Bir cevap yazdıktan sonra telefonumu kapattım.Camila beni aptal gibi hissettirmesinden sonra onu affedeceğimi sanıyordu.Asla.Biraz hava Almaya karar verdim.Montumu giydim araba anahtarlarını Alıp parka doğru sürdüm.Saat 23 olduğundan çok insan yoktu.Bir banka oturdum Yıldızlara bakarak Camila ile ilk buluştuğumuz zamanı düşündüm.
Flashback:
"Camz?"diyerek ona yaklaştım.Camila bana baktı.
"Laur?"diye cevapladı.
"Selam Lauren"
"Selam Camila."Sonra sarıldık.
"Bekle neden diğer herkes gibi sen de kaçmıyorsun?"
"Çünkü ben onlar gibi Değilim.Benim gerçekten arkadaşım gibisin Mila."
"Teşekkürler.Burada olduğuna inanamıyorum."Ona gülümsedim.
"Mm üzgünüm hanımefendi ama park kapandı.Gidebilir misiniz?"Dedi park görevlisi katı bir sesle.Cevap vermedim sadece Kafamı salladım ve gittim.
Normani'ye beni eve bırakması için mesaj attım.
Lauren:Hey Mani beni lütfen eve bırakabilir misin?Parkın oralardayım.
Normani:Tabiki 5 dakikaya oradayım.
Telefonumu kilitledim ve Normani'nin gelip alması için bekledim.
---1o Dakika Sonra---
Normani beni eve Bırakınca odama girdim.Pijamalarımı giydim ve yatağa yattım.
