Inaya & Ilias

1

'DOE HET NIET, AUB!!!' riep ik nog. 'Het is al te laat, het heeft geen zin meer.' De tranen bleven maar over mijn wangen stromen. Wanneer zou al dit lijden nou eindelijk stoppen. Ik kreeg een flashback. Ik zag alles weer opnieuw gebeuren, vanaf dag 1.

3 JAAR GELEDEN:

Weer eens maandag. Ik kan nu al niet meer wachten op het weekend. Vermoeid sta ik op en loop naar de badkamer. Na een lekkere en snelle douche loop ik terug mijn kamer in en zoek uit wat ik vandaag aantrek. Uiteindelijk pak ik een blauw overhemd van de zara, een zwart grijze broek met scheuren op de knieen. Van mezelf heb ik lichtbruine krullen en een getinte huid. Verder heb ik donker grijze ogen, volle lippen en een goed figuur. Veel mensen denken dat ik kaapverdiaans of surinaams ben. Maar ik ben een trotse marokaan 🇲🇦❤. Omdat ik make up maar onzin vind gebruik ik het niet. Als ik mijn haar eenmaal gefikst heb, loop ik de trap af naar beneden. Beneden tref ik mijn moeder aan die al een heerlijk ontbijtje klaar heeft gemaakt. 'Sbah lgair yemma' zeg ik en geef haar een kus op haar voorhoofd. 'Sbah lgair seynoe' antwoord ze. Ik ga aan de eettafel zitten en pak mijn telefoon erbij. Ik zie 3 appjes van mijn beste vriendin Nisrine. Ik beantwoord ze en bekijk daarna nog wat verhalen op snapchat en stop dan mijn telefoon weer weg. Ondertussen zit Walid ook aan tafel. Mijn vader en Issam zijn al naar hun werk. Mijn vader heeft een autogarage en Issam heeft een kleding zaak waar hij merkkleding verkoopt in de stad. Nadat ik gegeten heb, sta ik op en pak mijn tas in. Een paar boeken die ik nodig heb en de andere dingen die standaard in mijn tas zitten zoals lader, oordopjes, portemonnee, pinpas, kauwgom etc. Ik pak de autosleutels van de tafel. In de gang trek ik mijn royaums aan en trek mijn woolrich jas aan. Ik stap mijn auto in en rij de straat uit.

Als ik de parkeerplaats van mijn school oprij zijn alle ogen net als altijd weer op mij gericht. Het komt door mijn auto. Tja het is ook wel apart als een 18-jarig meisje in een BMW X6 rijd. Maar goed. Als ik de kantine inloop zie ik Nisrine al aan een tafel zitten. Nisrine ken ik al vanaf de basisschool. We zijn samen opgegroeid en weten alles van elkaar. We zijn net zussen. Nisrine is licht getint en heeft zwart stijl haar. Ze ziet me en zwaait met haar handen dat ik moet komen.  Ik schuif aan en groet haar. 'Heey schat hoe is t' vraagt ze. 'Hmdlh met jou ?' 'Ja goed goed' antwoord ze. We praten nog wat tot de bel gaat. Gelukkig hebben we samen les en samen lopen we naar ons lokaal.
Om 13:00 zijn alle lessen eindelijk voorbij en lopen ik en Nisrine samen naar buiten. 'Wat ga je doen vandaag?' vraagt Nisrine. 'Ik weet niet ik heb nog geen planning, jij ?' 'Ook niet zullen we de stad in ?' Ik knik en we stappen de auto in. Ik zet het liedje Twin n Twice - Morocco (omslag) op en scheur de parkeerplaats af. Na 10 minuten rondrijden opzoek naar een parkeerplek vinden we er eindelijk een en parkeer ik de auto. We stappen uit en lopen de stad in. Ook al is het maandag het is aardig druk. We lopen verschillende winkels in en uit. We sluiten de dag af met konak. We bestellen ons eten en nemen plaats. Zoals altijd zit het vol met jongens. Al de hele tijd voel ik ogen prikken in mijn rug. Als ik me omdraai zie ik een jongen staan. Hij lijkt 20 jaar en is lang en gespierd. Hij heeft groene ogen en zijn haar zit goed in model. Eerlijk is eerlijk, hij is niet de lelijkste. Als hij ziet dat ik hem zie staren naar me, kijkt hij meteen naar zijn vriend en doet alsof hij in gesprek is en lacht. 'Hij keek wel lang naar je' hoor ik Nisrine zeggen. Ik kijk haar lachend aan. 'Volgens mij keek hij meer naar jou' zeg ik grijnsend. We moeten allebei lachen. Na een beetje kletsen worden we geroepen  om ons eten op te halen.
Wanneer we uitgegeten zijn en betaald hebben lopen we naar buiten. Voor de deur zit een grote groep jongens bij een bankje en een tafel. Wanneer we voorbij lopen hoor ik één van de jongens wat zeggen.' Ze is wel lekker man. Ey meisje met de krullen!' riep hij. Hij had het tegen mij. Zonder te reageren liepen we door. 'Tazz yeh highclass, je kan gewoon reageren hoor, vieze slet.' Oke dit pikte ik dus absoluut niet. Ik draaide me naar de jongens om. 'Als ik zou reageren was ik een slet he, maar als ik niet reageer ben ik ook ineens een slet? Snap je wel wat er uit je mond komt?' riep ik fel. Ik zag dat de jongen schrok van mijn reactie. Hij had dit niet zien aankomen. 'Sorry mooie dame het was echt niet mijn bedoeling.' zei hij een beetje onzeker. Zonder erop in te gaan liep ik weg. Ik hoorde de jongens achter me lachen. Eentje zei nog: 'Weyo Imran, dat meisje heeft je helemaal stil gekregen, HAHAH'. Ik moest lachen in mezelf en we liepen verder.
Ik zette Nisrine thuis af en reed daarna naar huis. Het was inmiddels 17:00 en besloot wat aan mijn huiswerk te gaan doen. Nadat ik klaar was pakte ik een zak chips en mijn ipad erbij en keek mijn serie af. Toen ik op de klok keek zag ik dat het al 23:30 was en morgen moest ik weer vroeg op. Ik poetste mijn tanden en dook mijn bed in. Het duurde niet lang of ik viel in slaap.

Hallo Dames en misschien heren. Dit is mijn eerste verhaal en ik zal dus niet de beste zijn in schrijven. Ik heb verhalen gelezen en ik kreeg ook kriebels om zelf een verhaal te starten. Ik hoop dat jullie het tot nu toe leuk vinden en ik heb nog veel inspiratie om door te gaan. Dus laat me weten of ik door moet. Tips zijn ook altijd welkom 🙈. Kusjes Amal ❤