WHEN HE NOTICE ME

WHNM 6

LUNA POV
Last subject na. Mabuti naman naka survive ako.
Wala si Ashton nakaka lungkot.
Haaayyy.... Dito ako ngayon sa locker. Iiwan ko mga libro ko dito. Iniingatan ko to ng maigi wala akong pambili ng mga to.

Kumikirot pa yung daliri ko na tinapakan ng hudas na yun.
Sa bhay ko na lng to gagamotin.

After 2hrs uwian na. Nililigpit ko na yung mga gamit ko.
Ba't parang masama kutob ko. May masama bang mangyayari sa akin?
Naglalakad ako sa hallway pauwi ng banggain ako ng isang estudyante.
Di man lng magsorry. Masyado bang mahirap banggitin ang salitang yun.
Palabas na sana ako ng kornerin ako ni Diane.
Ano na naman kaya kailangan nito.

"Bakit Diane"

"Wala lng. Mainit ulo ko gusto ko ng masasampolan"

"A-ano? May trabaho pa ko diane. Pd bang wag muna ngayon"

"Oo nga pala hampaslupa at poorita ka"

"Diane ayoko ng gulo. Magkaibigan naman tayo dati dba? May pinagsamahan tayo"

Paaakk! Paaakkk! Dalawang beses.

"Wag mo ipamukha sa akin yan. Yan ang pinagsisihan ko kng bakit naging kaibigan kita"

Nagsilabasan na ang mga luha ko.
"Pwede ba ko aalis na ako"

"Di pa ko tapos" sabay hablot sa buhok ko

"Aaaraayy diane yung buhok ko"

"Wala akong paki.alam. Nagsisisi ako kng bakit naging friend kita"

"Di kami nagsisisi diane. Na mi-miss ka na namin"

"Ginagalit mo ko" ilang beses nya kong sinabunotan. Kumirot pa daliri ko. Dahil sinasalag ko yung hampas nya.

"Wooooh! Im relieved. Bye"

Dahan dahan kung pinulot mga notebook at libro ko.
Lord sana kayanin ko pa.
Ok lng umiyak ng dito dba? Wala namang tao.
Inayos ko na yung sarili ko. Inubos ko lahat ng luha ko bago ako umalis.
Pagdating ko sa work as part time waitress. Pinagalitan ako ng may.ari late ako ng 1hr. Nilakad ko lng kasi wala akong pamasahe.
Nasisante ako at binigay huling sahod ko na isang libo.
Di ko mapigilang umiyak habang pauwi. Lagi na lng ba ako ganito. May kasalanan po ba ako sa inyo. Nagsisimba naman ako. Nananalangin bago matulog at kumain. Naging mabait naman ako. Sumisinghot pa ko habang pauwi.
Malapit na ako sa bahay ng maraming tao sa labas.
Napakunoot ako. Anong meron?

"Excuse me, Aling minda. Anong nangyari"

"L-luna"

"Bakit po? Babayaran ko po utang namin"

"Ok lng luna. Yung nanay mo"

Napatigil ako. "Ano po nangyayari? Ano nangyari kay nanay? Si nathan po"

"Nakitang nakahandusay nanay mo sa carinderya nyo. Sabi ng sumuri sa kanya. Malala na daw TB ng nanay mo. Di na kaya ng katawan nya"

Napatakip ako ng bibig ko.
Si Nanay. Wala na si Nanay. Pano na kmi ng kapatid ko.

"A-asan po sila"

"Sasamahan kita luna"

Di ko mapigilang umiyak ng umiyak. Di ko pa kaya nay. Ang daya paano n kmi ni nathaniel. Nay iniwan na tayo ni tatay tapos sumunod ka naman.
Wala kaming pera gastusin para sa libing. Tinulungan kami ni aling minda para doon.
Maghahanap ako ng trabaho para pambayad ko sa kanya.
Tuloy pa din buhay namin ng kapatid ko khit dalawa na lng kmi.
Magtatapos kmi ng kapatid ko sa pag.aaral.
Magsisikap ako ng mabuti.

Naiyak ako sa chapter na to. KAinis!