GORKİ ARKADAŞ..!

YOL ARKADAŞIM -1

Onunla Odesa limanında karşılaştım.Ard arda üç gün,dörtköşe ve güçlü yapısı dikkatimi çekti.Yüzünü-bir kafkasyalı tipindeydi- güzrl bir sakal çevreliyordu. Aklımdan çıkmadı. Onu, ağzında bastonunun ucu, siyah, badem gözleriyle bomboş bakarak limanın çamurlu sularını saatlerce taş rıhtımın üstünde durup seyrettiğini gördüm.
     Günde on kez umursamaz bir aylak havasıyla önümden geçiyordu . Kim olabilirdi? Onu izlemeye bsşladım. Sanki benim merakımı artırmak istiyormuş gibi önümden daha sık geçmeye başladı. Sonunda, modaya uygun yapılmış ince damalı giysisi, sanatçılarınkini andıran siyah şapkası, aylaklığı ve hatta o umursamaz, o sıkıntı dolu bakışı, bana tanıdık gelmeye başladı. Burada, buharlı gemilerin ve makinelerin düdüklerinin, zincir şakırtılarının, işçilerin bağırışlarının ve bir limanın çıldırtıcı telaşının insanın duygularını yendiği, sinirlerini ve beynini öldürdüğü bu limanda, onun varlığı tamamen anlaşılmaz bir şeydi. Limanda ondan başka herkes, sonsuz bir çalışmayı ce bitmez tükenmez bir dikkati gerektiren o kocaman karışık makinelerin ağları arasına düşmüştü. Burada herkes buhar gemilerini, ya da demir yolu vagonlarını yüklemek ve boşaltmakla uğraşıyordu.