YAĞMUR

İHANET

  Yanlızlık yine beni buldu tam herşey düzeldi derken yine herşey mahvoldu.Yağmur çok kötü yağıyordu ve bende yağmurun altında ağlayarak koşuyordum.Arkamdan da hala peşimden koşan sevgilim ah pardon eski sevgilim ismimi bağırarak arkamdan bana yetişmeye çalışıyordu.Ayağım kaldırımdan çıkmış olan bir taşa takıldı ve yere düştüm.Eski sevgilimde beni kollarımdan tutup kaldırmaya yeltendiğinde ona bağırdım ve kolumu çektim ama hala inadı bırakmayıp beni kaldırmaya çalışıyordu en sonunda onu itip kalkmaya çalıştım ve yoluma devam edicek iken arkamdan bana sımsıkı sarıldı.Beni bırakması için debelendim ama hala bırakmıyordu bende arkamı döndüm ve onu sert bir şekilde ittim.
-Sen hangi hakla bana sarılıyorsun ha gidip sevgilinle öpüşmeye devam etsene hadiii!
-Yağmur beni bi dinle lütfen
-Neyini dinliycem ben senin ha gözlerimle herşeyi gördüm neyi dinliyim
-Bak aniden beni öptü ne olduğunu anlamadım bile
-Onun zoruyla mı karşılık verdin silahla mı tehdit etti seni yalan söyleme bana , kendine de bana da yapma
  Sessiz kaldı ve başını aşağı indirdi söyleyecek sözü yoktu işte bana yapacak doğru dürüst bi açıklaması bile yoktu.
-Ben sana güvenmiştim ya ailemi kaybettiğimde hep yanımda sen vardın sadece sen! Beni yanlız kalmaktan kurtarmıştın benim bi ailem olmuştun! Nasıl yaparsın bunu bana ya hiç mi o kızı öperken gözlerinin önüne ben gelmedim! hiç mi güzel anılarımız canlanmadı!
-Yağmur özür dilerim! Affet beni bi an kendimi kaybettim ama gözlerimin önüne sen gelince onu tam iteceğim sırada sen geldin bizi o şekilde gördün ne olur bize bunu yapma seni bırakmak istemiyorum lütfen!
-Çekil önümden ve Evren bi daha karşıma çıkma sakın!
-Yapma bunu bana beni bırakma!
Evren'i dinlemeden arkamı döndüm ve yine koşmaya başladım.O kadar şiddetli ağlıyordum ki koşmaktan yorulduktan sonra yavaş yavaş durdum ve dizlerimin üstüne çöktüm başımı gökyüzüne kaldırarak konuştum.
-Anne!Baba! Görüyor musunuz beni hani hiç yanlız kalmayacaktım.Bakın yapayanlızım. Yanlız,çaresiz ve aile  sevgisine muhtaç .
  Dakikalarca orda öyle ağlayarak durduktan sonra yavaşça ayağa kalktım ve dakikalarca çalan telefonumu cebimden çıkardıktan sonra ekrana baktım aç tuşuna bastıktan sonra kulağıma yaklaştırdım ve karşıyı dinlemeye başladım.
-Aloo Yağmur nerdesin güzelim Evren aradı beni iyi olmadığını söyledi ve herşeyi anlattı hadi bana söyle yanına geliyim he 
  Cevap vereceğim de boğazım o kadar acıdı ki sanki düğüm düğüm olmuştu zorla da olsa cevap vermeye çalıştım.
-Ben
  Devam edemedim gözlerim yine dolmaya başladı ve akmaya yeniden devam etti en yakın arkadaşım Zeynep telefonun diğer ucundan bişey diyordu ama duyamıyordum kulağım uğulduyordu sanırım sinir krizim tekrar başladı ve şuan kriz geçiriyordum cevap vermeye çalışıyordum ama veremiyordum kıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.Kalktığım yerden tekrar yere düştüm ve yüzüm ıslaklıkla birlikte soğuk zemini hissettim.Daha fazla hareket edemiyordum dizlerimi kendime çekip gözlerimi kapattım.