Doruk Lise birinci sınıfa geçtiğinde annesi, anneannesi ve dedesi ile yaşayan babası tarafından bebek yaşta terk edilmiş bir genç delikanlı idi. Her şeyden evvel küçük ruhundaki o hazin dalgalanmalar ailesinin durumu yaşadığı maddi zorluklar onu bambaşka hülyalara itiyor hayatının her anında yaşadığı zorluklar onu daha da olgun bir hale getiriyordu. Sevmek istiyor sevemiyor, aşık olmak istiyor ama bunu bir türlü beceremiyordu. Lisenin ilk günüydü.
Doruk'un annesi Belma Hanım: "Hadi kalk artık okulun ilk günü.." dedi.
Doruk gözünü açmakla açmamak arasında idi. Hafifçe gözünü açtı duvara bakıyordu. Aklından binbir türlü şey geçti. En önemlisi de giyecek bir ayakkabısı olmayan Doruk okulun ilk günü arkadaşlarına rezil olmaktan korkuyordu.
Doruk- 'Tamam, tamam kalktım" dedi ve yatağından kalkarak okul üniformasını giydi. Saçlarını bir güzel taradı. Aslında yakışıklı çocuktu ama hep o süregelen ezilmişlik,çaresizlik, fakirlik hali onun yakışıklılığına da gölge düşürüyor büsbütün benzini attırıyordu. Neyse ki o eski ayakkabıları ile kendini evden atmış oldu ve yola koyuldu...
(İlk Bölüm oldukça kısa biliyorum. İnanın devamı çok güzel gelecek..)...
