CHAPTER 3

45 4 2
                                    


hello ulit readers i have a bad news sorry kung ito kaagad ang bumongad sa inyo well ang bad news is na PRIVATE ANG CHAPTER 2 KO sorry talaga sa mga na disappointed sa akin sorry talaga sa mga hindi well ito na ang chapter  3 ko wehehe sorry din pala kung matagal akung hindi nakapag UD but dont worry kasi every week na ako mag U-UD isn't it amazing so again sorry sa mga nagalit sa akin kasi prinavate ko but wala namang maganda sa chapter 2 kaya naisip kung iprivate nalang no need to follow me pero kung sinong interested na malaman kung bakit well just message me then 


hope you well like the chapter 3 

------------------------------


Chapter 3

Ela POV



 Nandito na ako ngayon sa terminal ng bus hinahanap ang walang kwenta kung ate


 Tinignan kuna isa-isa ang mga bus dito kanina pa pero wala parin akung nakitang anino o rebulto manlang ng ate ko


 Last bus nalang tuh.. 

 Agad akung pumasok at tumingin sa mga pasahero at nahagilap ng mga mata ko ang taong kanina kupa hinahana.


 Nakita kung may gulat at halung inis sa kaniyang mukha pinuntahan ko siya at tinignan ng masama. 


 "A-anong ginagawa mo d-dito ..paano m-mo ako nahanap?"


 Hindi ko siya sinagot at hinatak siya palabas. 


 "a-ano ba!! Ela bitawan mo nga ako!".


Hindi ko parin siya pinansin at patuloy lang sa paglalakad wala akong pake kung pinagtitinginan na kami dahil sa mga sigaw ng ate ko. 


 "SABING BITAW!!".sabay hatak ng malakas sa kamay niya kaya nabitawan ko.Nagkatinginan kami ng masama pero pinutol niya ito at tumalikod ulit. 


 Pwes hindi pwede..sabi ko sa utak ko.. 


 Hinatak ko ulit ang kamay niya at dahil sa Napa lakas ito kaya umiyak ang pamangkin ko Pero huminto naman kaagad mana kaya yan sa akin HINDI IYAKIN..


 "Ano kaba Ela wag ka ngang asungot sa buhay ko mananahimik na ako!!".Sabay tulak niya sa akin ng malakas kaya napa upo ako sa lupa.


  Ang sakit tuloy ng pwet ko huhu..


 "yan ang nababagay sayo hampas lupang asungot sa buhay namin at sa pamilya ko!!".

 Duro niya sa akin Ano daw ???"Ano??"sabay tayo. 


 "Unang-una ate hindi ako asungot sa gagawing pagbabagong buhay mo!! Pero kung gagamitin mo yang pamangkin ko para mag bagung buhay!!pwes!! May karapatan akung tumangi!! Sa lahat pa naman ng gagawin mo pamangkin kupa talagang gagamitin mo!!!". 


 Sigaw ko sa kaniya at lahat ng atensiyon ng mga taong nandidito ngayon nasa amin na.


"Talaga?PAMANGKIN mo??!!"sigaw niya pabalik.


 Pinagdiinan pa talaga niya ang PAMANGKIN???


 "OO!!,bingi kaba.Wala ka na ngang kwentang ate! Wala kapang kwentang Ina!!".


 PAK!!!


'Ang sampal nayan alam kung ...alam ...'dahan dahan akung tumingin Kay ate.

'Alam kung maraming pinapa hiwatig,subrang galit at..'


 Hindi ko natuloy ang mga naiisip ko nang sinampal niya na naman ako pero ngayon mas domuble ang lakas at sakit.


 Hinawakan ko ang pisnge ko at alam kung namumula na ito ngayon sa lakas pa naman na mga sampal na tumama sa iisang lugar lang ng mukha ko.


"WALA KANG KARAPATANG PAG SABIHAN AKO NG GANYAN AT MAS LALUNG WALA KANG KARAPATANG TAWAGIN AKO NG ATE AT PAMANGKIN ANG ANAK KO!!".


Tinignan ko siya ng may pagtataka at halata sa mukha niya ang subrang galit na parang ayaw niyang palabasin.


'Ganon ba talaga siya kagalit sa akin, ganyan ba talaga siya kasama kailanman hindi niya ako tinuring na tunay na kapatid.'


Naikuyom ko ang mga  kamay ko sa galit gusto ko siyang sampalin at pahiyain pero diko kaya kasi ATE ko siya dapat ko siyang respituhin.


"May karapatan ako kasi kapatid mo ako kailan moba ako ituturing na tunay na kapatid HUH!!!"sigaw ko sa kaniya ramdam kung biglang uminit ang mga mata ko parang gustong pumatak ng mga luha ko.


"Kapatid??!!!."glit niyang sabi parang nandidiri siya sa sinabi niya.


"BINGI KABA O BOBO KALANG MAY UTAK KABA NARIRINIG MO BAYANG PINAGSASABI MO.TANGA KALANG NUH!!! KAILANMAN HINDI KITA ITUTURING NA KAPATID KASI HINDI.KITA.KAPATID!!".


BOGSH!!(tunog ng kidlat.peace.) 


HINDI.KITA.KAPATID!! 

HINDI.KITA.KAPATID!! 

HINDI.KITA.KAPATID!!


Hindi ko namalayan na napaluha na pala ako luhang kanina kopa pinipigilan luhang ayaw kung ipakita sa kaniya luhang kinakainisan kung pumatak parang na wala lahat ang mga naiisip at iniisip ko.


Parang huminto ang mundo ko parang tumigil ang puso ko ng sinabi niya yun ano tuh b-bakit ganito ang  buhay ko subrang gulo nakakalito ano ba talaga ang totoo


 Maniniwala ba ako o hindi 


paano kung totoo ang sinasabi ng ate ko na ampon lang talaga ako 


pero diko na alam kung anong gagawin ko nalilito na ako 


------------------------------

  Yan lang muna sa ngayon 

IM A MAFIA BOSS (ON-GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon