Bad Boy's

Rozdział I

Alan;

Obudziłem się a na mojej klatce piersiowej leżała jakas blondyna. Byłem pewny że tym razem nikogo nie zabrałem ze sobą najwidoczniej za dużo wypiłem.

-Było cudownie a teraz możesz już iść; rzekłem znudzonym głosem

Podniosła głowe dała mi całusa w usta i zbierając swoje rzeczy szła w kierunku drzwi. Wstałem kilka minut później zrobiłem mocną kawę i również wyszedłem. Jak zwykle w powietrzu wisiał smog czego innego można spowodować się po Krakowie. Poszedłem do swojej ulubionej restauracji w centrum na jakieś pożywne śniadanie. Gdy już kończyłem ujrzałem tą samą osobę co wczoraj weszła prawdopodobnie z swoim ojcem. Po chwili również mnie zauważyła i wywróciła oczkami. Prawie wyplułem ostatni kęs crossanta gdy zobaczyłem jej mine gdy jej ojcjec zajmował miejsce zaraz obok mnie.

Karmela;

Nie dane było mi długo spać, gdyz obudziły mnie krzyki ojca:
-Karmela!! Wstawaj masz 20 minut na ogarnięcie i idziemy na miasto coś zjeść.

-No dobrzee; zanim wstałam zerknęłam jeszcze szybko na kilka aplikacji na telefonie. Nałożyłam lekki makijaz,dżinsowe spodnie z dziurami, kabaretki, czerwone vansy i czarny podkoszulek.

-Zabiorę Cię do mojej ulubionej restauracji, a potem pokaże Ci kilka miejsc w Krakowie; rzekł mój tata

Zanim weszliśmy do restauracji już przez szybe mogłam dostrzec tą samą twarz co wczoraj. W jaki sposob ten typ znalazł się w ulubionej restauracji mojego ojca. Już na wejściu czułam na sobie jego wzrok i automatycznie wywróciłam oczami, a co gorsze tata zajął miejsce zaraz przy stoliku przy którym siedział. Próbowałam olewać to że co chwile robił różne dziwne gesty i skupiałam się na posiłku który właśnie konsumowałam. Po chwili wyszedł co bardzo mnie ucieszyło bo nie musiałam już na niego patrzeć.

-To co oprowadzić Cię zapytał mój ojciec gdy oboje skończyliśmy jeść.

-Nie no przejdę się mam gps, gdybym jednak się zgubiła.

-No dobrze jak coś to dzwon; po tych słowach odszedł.

Szłam jedną z uliczek, gdy nagle poczułam kogos rękę na moim ramieniu. Nawet nie musiałam się obracać żeby wiedzieć do kogo należy.