Hoofdstuk 1

9 3 1
                                    

'Ja en nog een keertje'. Brit's stem galmt door de danszaal. Emma zucht 'alweer?!'Maar de muziek staat alweer aan. Emma probeert zich te concentreren maar dat lukt niet. Ze denk steeds aan het geruzie van haar ouders. 'Emma?' Hilde stoot haar aan.'Let een beetje op anders stuurt Brit je er dadelijk nog uit' fluisterd Hilde. 'Emma sluit je voeten! Sorry' zucht Emma.

'Phoehh dat was me toch eens een zware training'. Emma loopt met haar beste vriendin Hilde naar huis. 'Dat komt door jou slechte concentratie, daardoor moest het zo vaak opnieuw' zucht Hilde. 'Oww sorry, maar het is zo vervelend als je ouders ruzie hebben' snikt Emma. 'Ik vergeef het je' Hilde geeft Emma een knuffel. 'Dankje, mag ik trouwens vanavond bij jou eten? Natuurlijk mag dat' antwoord Hilde.

'Dank u dat ik hier mag eten mevrouw De Vries. Geen probleem hoor' antwoord mevrouw De Vries. 'Wat eten we eigenlijk mam?' Vraagt Hilde terwijl ze samen met Emma de tafel dekt. 'Spaghetti' antwoord ze. 'Mmmm lekker, dat is mijn lievelingseten zeg ik. Zwijgend eten we door. Om 7 uur ga ik naar huis. 'Anders wordt mijn moeder ongerust' zeg ik. 'Okee, moet ik een stukje meefietsen?' Vraagt Hilde. 'Nee hoor dat hoeft niet. Okee houde! Ja houdoe, tot morgen.
Zingend fiets ik naar huis. Niet dat ik goed kan zingen, maar het vrolijkt me op en is het fietsen niet zo saai. Als ik in mijn straat fiets hoor ik als geschreeuw van mijn ouders. Onee denk ik, alweer?!

Phoehh dit was het eerste hoofdstuk alweer. Dit is mijn eerste boek dus misschien is het niet zo goed. Als je nog leuke ideeën hebt laat ze dan aan mij weten.

FocusWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu