The Stripper ||Camren

Dans(7)

*Camila*
Öğlen yemeğinden sonra ofise döndük ve tüm öğleden sonrayı kağıtlar ve tablolar etrafında geçirdik. Onunla olan yakınlığım düşünmemem gereken şeyleri aklıma getiriyordu, hayal görüyor olabilirim ama bazen gözlerini üzerimde hissettim, yoğun bir şekilde bakıyordu, Lauren'ın Karla'ya baktığı gibi. Belki de bilinçaltımda bana öyle bakmasını istediğim için bunu düşünüyordum.

-Onlara geçen yılın planlarını da verebiliriz. -Masasının üzerine birkaç kağıt koyarken konuştum, saat 8 olmuştu.

-Güzel fikir, bunlar onlar mı? -Kağıtları alırken sordu.

Kapıya tıklandı ve sonra Austin'i gördüm. Gözlerimi ona doğru çevirdim, yüzü pek iyi görünmüyordu.

-Camila, konuşabilir miyiz?

Lauren birkaç saniye ona baktıktan sonra bana döndü.

-Austin...

-Git ve onunla konuş Bayan Cabello. -Soğuk bir şekilde söyledi.

Gözlerimi kapattım ve ofisten çıktım.

-Akşam yemeği randevumuza ne oldu? -Biraz sinirli bir şekilde sordu.

-Üzgünüm ama gelebileceğimi düşünmüyorum.

Kafasını salladı ve sinirli bir şekilde elini beline koydu.

-Beni aptal yerine koyuyorsun, aynı günde ikinciye ekiyorsun beni!

-Ne yapmamı istiyorsun! Başka seçeneğim yok! Geç saatlere kadar çalışmayı sevdiğimi mi düşünüyorsun?

-Gitme şansın olduğunu biliyorsun, değil mi? Bu kadın burada yeni çalışmaya başladı ve şimdiden seni sömürüyor.

-Sssh! Sesini alçalt! Bizi duymasını mı istiyorsun? Bu işe ihtiyacım var! -Sinirli bir şekilde söyledim.

-Bir sorun mu var? -Arkamdan gelen Lauren'ın sesini duydum.

-Hayır, efendim...

-Bayan Jauregui, sizde bu çalışma saatlerini uygunsuz bulmuyor musunuz? -Austin ona meydan okuyarak sordu.

Lauren'ın damarlarının belirginleştiğini gördüm, çenesini sıktı, derin bir nefes aldı ve konuştu.

-Bay Mahone, bu şirketin patronunun ben olduğumu size hatırlatmalıyım, bu yüzden çalışanlarımın iş saatleri hakkında size bir açıklama yapmak zorunda değilim. Eğer çok geç olduğunu düşünüyorsanız, neden hala burdasınız?

Resmen yıkıp geçmişti, eğer bakışlar ile birini öldürebilseydik Austin'in şuan yapacağı konusunda hiç şüphem yoktu. Lauren'ın sözleri kesin ve kibirliydi.

-Kesinlikle haklısınız efendim, sorduğum için özür dilerim.

-Sorun yok. Bayan Cabello, konuşmanızı bitirdiğiniz gibi size göstermem gereken dosyalar var.

Ofisine doğru giderken başımla onayladım.

-Bu aralar çıkmamız imkansız, pazartesiye kadar genel bilançoyu bitirmemiz gerek, Austin, üzgünüm.

Bir süre bana baktı.

-Haklısın, işte kal, iyi geceler. -dedi ve gitti.

Eğer amacı kötü hissetmemi sağlamaksa, tebrikler, bunu başardı. Cevabımdan sonraki yüzündeki hayal kırıklığı fark edilebilirdi. Derin bir nefes aldım ve odaya geri döndüm, hayatımda gördüğüm en çekici kadın karşımdaydı, onu gördüğüm anda Austin'i unutmuştum bile. Oturuyordu, üst düğmeleri açık olan beyaz bluz'u göğsünü ortaya çıkarıyordu, gözlerini dinlendirmesi için gözlük takıyordu, saçı topuzdu ve ciddi bir yüz ifadesi vardı, önündeki kağıtlara dikkatini vermişti. Onunla uzun süre yalnız zaman geçirmek kesinlikle akıl sağlığıma iyi gelmiyordu.