bazen sokak lambasının altında
karanlıkta zannedersin kendini
bazen karşındakinin artık seni
sevmediğini düşünürsün
bazen yakınlar uzak gelmeye başlar
bazen sokak lambası değilde ayın ışığı
aydınlatır sadece gönlünü
bazen hiçbir şey hissetmezsin
bazen geceler kısa gündüzler uzun gelir
sanki geceler daha iyimişcesine
üzülürsün
bazen uzaklaşmak istersin her şeyden
kendinden
bazen her şey varmış ama bir şey olmayışından
hiçbir şey yokmuş gibi gelir
umudunu kaybedersin
bazen bir şey olur ama hiçbir şey yoktur aslında
ümitlenirsin durduk yere
bazen bir dua
bazen bir çok dua
seni kendine getirir
toplarsın kendini
bazen yukarı bakıp ne kadar çok yıldız
var dersin
bazen aşağı bakar hiçbir şey
göremezsin
bazen gözlerini kapadığın zaman
çok şey geçer aklından
düşünmekten sıkılırsın
bazen hiçbir şey gelmez
ne gamsız adamım diye yakınırsın
bazen martı gibi uçmak istersin
ama soğuk havalarda nereye sığınırım diye de düşünmeden edemezsin
bazen bulut olup gideyim dersin
ama gitme der derinlerindeki bir ses
bazen çoğalır bazenler
düğümlenir boğazın
konuşamazsın
gözlerin konuşur o an
bazenlerde çoğaldı yine bu gece
nereden alıştım şu melete
bırakayım dersin
bırakamazsın
devam edeyim dersin
bırakmak istersin
bazen hayatta böyle işte
çok benziyor bu merete
bazenler daha fazla çoğalmadan
kaçırmayalım
hazır uykumuz varken
bazen sadece eyvallah dersin
Eyvallah...
