Het cijfer 4

1.

- vanuit Charlotte -
Ik lig in mijn bed. We hadden vandaag een wiskunde-proefwerk, en het was best lastig. Sowieso ben ik niet goed in Wiskunde, ik heb al 3 onvoldoendes voor Wiskunde. Mam zal wel heel erg teleurgesteld in me zijn als ik de volgende onvoldoende krijg. Andere vakken gaan wel goed hoor. Ik heb een 8 voor Nederlands en Engels, en voor andere vakken vooral zevens. Maar Wiskunde...

*week later*
"Vorige week hebben jullie het Wiskunde-proefwerk gemaakt. Nu ga ik de cijfers opnoemen." Ik knijp in mijn mintblauwe trui. 'En hopelijk krijg je nu eindelijk een voldoende voor Wiskunde Charlot.' Spookt er door mijn hoofd. Ik wil mijn moeder niet teleurstellen. Micky, mijn beste vriendin, kijkt me aan. "Je krijgt vast een goed cijfer." Fluistert ze. Ik wil net zoals Micky zijn, ze heeft super mooi bruin haar, een gebruinde huid, en felle groene ogen met ontzettend lange wimpers. Ik daarin tegen, heb blauwe ogen, en dun blond haar. Ik ben best blij met mezelf, maar ik zou best haar cijfers willen. Ze haalt allemaal achten en negens. "Micky Kleinne, 8,8. Goed gedaan!" Ik zucht. "Charlotte de Veer," Oh nee. Nu ik. Ik knijp zo hard mogelijk in mijn trui. "4. Jammer." Shit, ik kan wel huilen.

Zal haar moeder ook zo reageren zoals Charlotte had gedacht ?