KIRMIZI KÖŞK

Bölüm 2

               ♦♦♦♦♦♦♦♦

-işte orada!!
Evet oradaydı kırmızı köşk...iki katlıydı dışarıdan yıkılıcak kadar eski duruyordu kırmızı rengi solmuş camları kırılmış tahtaları  çürümüş gözüküyordu. hâlâ nasıl yıkılmadığına şaşırmıştım. Gözlerimi köşk den çekip sağ tarafıma ervaya doğru döndüm gözleri sonuna kadar açılmış yarı korku yarı şaşkınlıkla bakıyordu köşke ,ona baktığımı fark edince oda bana doğru döndü  ikimizde birbirimize bakıp birşey söyleyemiyorduk. Erva bakislariyla  hadi girelim demeye çalışıyordu bende ona karsilik olarak sadece başımı hayır anlamında  sallaya bildim ama neden;ben istedim gelmeyi simdi neden girmek istemiyordum  anlayamiyorum, belki'de korktuğum için yada bir bilinmezliğin başlangıcına geldiğimiz için'di kim bilebilir.
Ama her ne  olursa olsun bunu yapmalıyım , artık ne  yasanması gerekiyorsa yaşanmalı....

Ben böyle düşünürken ervaya cevap vermeye fırsat bulamadan erva elimden tutup köşkün kapısına doğru beni çekerek götürmeye çalışıyordu tam kapının önünde durduğumuzda erva konuşmaya başladı..
-Lara bunu yapmalıyız, kaçış yok gerçekler var.
Evet haklıydı bir kaçışımız yoktu olmayacak'tıda zaten.
-bilmiyorum erva , neden böyle olduğunu bende anlamadım haklısın girmeliyiz içeriye..

Erva bana sarılarak cesaret vermeye çalışıyordu , eskiden hep böyle yapardık kimin cesareti kırılsa sarilirdik birbirimize biz kendi dilimizde senin yanındayım her zaman seninleyim derdik birbirimize güç verirdik bugünde aynısı oldu..eskiden çok iyi arkadaştık ama artık öyle değiliz...
***
Kapı tuhaf sesler çıkartarak açıldığında korkmamak elde değildi içeriye girdiğimizde el fenerlerimizi açmıştık içeri karanlıktı camdan yansıyan ışıkla etrafı görebilecek kadar ışık vardı içeride önümüzde uzun bir koridor vardı , koridorun sağ ve sol duvarlarında tablolar asılıydı mumlar vardı koridorda yürümeye baslamistik  yürürken  duvarda asılı olan resimlere bakiyordum anlam veremediğim şekillerle oluşmuş resimler vardı koridorun sonuna yaklaşana kadar bircok kapı ve resim vardı koridorun sonuna geldigimizde ben hala sağ duvarda ki resime odaklanmıştım ki kolumu  cekistiren  ervaya doğru döndüm erva ' nın suratında ki korku ve şaşkınlık benim panik olmama neden olmuştu .
-La..lara şuraya bak!
kekeleyerek konuşa bilmişti onu bu derece şaşırtan şeyi daha çok merak etmiştim hemen gösterdiği yöne doğru yani karşımızdaki duvara dogru döndüğümde !!!!
Karşımda ki duvarın boyutlarinda bir resim vardı ama bu resim bizim kapıda sarılırken ki resmimiz bu nasil olabilir resimin çerçevesi çok eski ve tozluydu yani bu resimin yeni olması imkansız, dönüp ervaya baktığımda şaşkın bir halde resime bakıyordu .....
Bu nasıl olabilir...