In de vakantie heeft Clementine het zwaar gehad. Ze is gemarteld en is gehersenspoeld zodat ze niet meer weet dat Voldemort haar ouders heeft vermoord, haar gevoelens zijn weg voor George en ze is killer geworden. Ze kan tegen niemand meer zeggen da...
Ik loop door het perron van Londen. Het is druk met mensen die naar hun werk moeten. Ik loop naar het perron negen en een driekwart en blijf staan. Ik strijk mijn kleding glad en die mijn haar nog goed.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik loop door de muur, zonder dat iemand me ziet. Bij het perron lopen allemaal gezinnen en leerlingen. Mensen zijn aan het praten, maar ik zie ze toch nieuwsgierig mijn kant op gluren. Ik loop ze allemaal voorbij.
Als ik zie dat de Wemels, Potter en Griffel mijn kant op kijken, kijk ik snel weg. Ik loop de trein in en zoek een lege coupe. Ik plof neer op de bank. Ik hoor de conducteur fluiten en na een paar seconden rijd de trein aan. Na een paar minuten gaat de deur open en ik kijk op.
"Mag ik misschien hier zitten?" vraagt een meid met mooi roze haar. Ik knik en ze glimlacht vriendelijk naar me. Ze gaat op de bank tegenover me zitten. "Ik ben Nyx" zegt ze.
"Clementine" zeg ik. "Dé Clementine?" vraagt ze. Ik knik en kijk uit het raam. "Je staat in alle kranten, over wat er vorig was gebeurd" zegt ze. Ik kijk haar even aan en haal mijn schouders op. De deur wordt open gemaakt en ik kijk op. Millie en Verena komen de coupe ingelopen en als ze mij zien schrikken ze. Ze laten alles vallen wat in hun handen waren en rennen naar me toe. "Wat is er met je gebeurd?" vraagt Millie geschrokken. "Niks" mompel ik. "Je weet dat je alles tegen ons kan zeggen" zegt Verena. Ik knik en kijk weer uit het raam.
"Ik ben Verena en dat is Millie" zegt ze tegen Nyx. "Ik ben Nyx" zegt ze blij. "Ik heb je nog nooit eerder gezien" zegt Millie. "Klopt, ik kom van Beauxbatons" zegt ze. Ik kijk op en luister mee. "Hoezo ben je gestopt?" vraagt Millie. "Ik voelde me nooit goed daar. Ik paste nooit daar" zegt ze. "In welk jaar ga je?" vraagt Verena. "Het zesde jaar." "Dat is net een jaar onder ons" zeg ik. Ze kijken me verbaasd aan en Millie glimlacht bemoedigd naar me. Ik glimlach zwak terug en kijk weer uit het raam.
"Ze is niet altijd zo hoor, waarschijnlijk voelt ze zich niet lekker" zegt Millie. Ik zucht en rol met mijn ogen. Ze kletsen nog wat en ik kijk weer zoals gewoonlijk naar het uitzicht. Na een paar minuten hoor ik de deur open gaan maar ik negeer het. "Fred, George!" roept Millie. "Hoe was jullie vakantie?" vraagt Fred. "Goed, heel leuk. Ik ben naar Europa geweest" zegt Millie. "Leuk, ik was met mijn familie naar Australië geweest" zegt Nyx. "Ik ben met mijn familie naar Amerika geweest" zegt Verena. "En jij, Clementine?" vraagt Fred. "Nergens" zeg ik als ik een beeld in mijn hoofd zie. Ik sluit even mijn ogen en slik. Ik voel hun ogen op mijn hoofd branden maar negeer het.
"Ik denk dat wij weer gaan" zegt George. Ze zeggen gedag en ik hoor ze nog even stil staan. Ik draai met mijn hoofd en kijk ze aan. Ze schrikken en George kijkt me bezorgd aan. Ik draai mijn hoofd weer en kijk weer uit het raam. Na een uur zie ik dat we er al bijna zijn en ik sta op. "Ik ga me omkleden, we zijn er bijna." Ik loop de coupe uit en negeer iedereen die ik tegen kom op de gang. Ik voel veel ogen op mijn rug branden. Ik loop de wc's binnen en kleed me om.
