" Beni benden vazgeçirene,
Bir ömür armağan edip avuçlarıma,
Yarınında çıkıp gidenime,
Seni en çok ben severim diyenime,
Seni en çok bugün sevdim ben,
Haberin varmı senin.?
Kaç nefes eskittim ömrünün bitişine.
İşte nefestende öte, geriye ne kaldı elimde,
Sen öldün ..
Ömrünü üstlendim pahasıs,
Kendimi unuttumda yine unutamadım seni
Neden bugün daha çok sevdim seni biliyor musun?
Çünkü bugün seninle yitirdigim beni yine seninle buldum.
Yoklugunla buldum kendimi
Ne çok kaybetmişim kendimi ,meger
Seni sevmek adına ..
Kızgınlıgımdanda öteye geçtiğin gün bugün.
O yüzden artık.
Seni özgür bırakıyorum..
Artık yazmayacagım seni ,
Geceni gündüzünü ,
Hüznümü yazmayacagım.
Ve ben seni unutacagım.
Belki yeni başlangıçlar ugruna ömür adayacagım.
Ama mutlu olacağım artık.
Bir ömür adadım biten ömrüne ,
Feda olsun sevgilim..
Pişman değilim .. "
Yeniden nefes aldıgımı hissediyor, hayat başka canlanıyordu gözümde,ve sadece bir an bir karanlık içinde kaldım, dipsiz bir karanlık , ucu yok ,başı yok sonu yok, sadece gözlerimden geldin geçtin .. Sonrası yine karanlık......
( Onu bulduğumda, cansız bedeni uzanmış kaldırımda, ürperdim canımın acısı bogazımda dügümlendi dizlerimin üzerine çöktüm.. Bir süre aglayamdım dokundum soğuk buz gibi..
Öldü, o öldü diye avaz avaz bağırmaya başladım kuru kalabalık içinde elinde tuttuğu defteri alıverdim... Bırakmak istemiyor sanki öylesine sıkı tutmuş . ne yapacagımı bilmiyor, aglıyordum yüzüne bakıp bakıp , ve acının böylesine dayanabiliyordum ne tuhaf.. Geciken ambulansın siren sesine irkildim ve hastaneye geldiğinde, kalbi çoktan durmuş. Kolidorlar sesimin yankısından kaçmak istercesine gözüme loş ışıklarını vuruyor... Sadece ağlıyorum.. Kimsesi yok.. Ben bir ben .. Can yoldaşım dediği.. Arkadaşım dediği, fakat benim karşılıksız aşkım.. Şimdi yok olmayacak... Aradan geçen onca zamana inat onu yarattığına şahit olan , ben.. Günlerce aylarca ağladım.. Sızladım.. Dayanamam sandımda yaşadım.. Ona yazdığı satırları hergün okudum.. Nede büyük sevmiş. Koca yüregine ben sıgmamışım.. Ve unutmak istediğini ben son yazdığı satırları okurken anladım.. Oysaki hep kızardı bana , unut artık dediğimde..ölenle ölünmüyorduki..
Ölmedim işte..
Ben ölmedim..ama o öldü...
Gözyaşları içinde.. Evinin en sevdiği köşesine , tozlu raflar arasındaki kitapların arasınaa satırlarını sıkıştırıverdim..
Sonkez ağladım ve kapıyı çekip çıktım..
Artık ne o kapı açılacak,nede o açacaktı..
Yarım kalan hikâyeleri de o evde bırakıp çıktım..
Ölüm Belkide benim için hiç bukadar anlamlı olmamıştı..
Onun anılarını bagrıma basıp,
Payıma düşen onsuzlugu alıp , arkamı dönüp gittim..
Bittim.. )
son.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bendeki Sen
Short Story" merhaba gül güzeli.. senden bir yürek çaldım.. Ve kırdım zincirlerimi bugün. ben yüregimi koydum az ötene.. yolum senken , solum oldun da kaldın ebediyen." " ve yaşatılan bir ölü aşkın hikayesiii ...," Yılları satırlara sığdıramayan.. Bir...
