•••Love me whenever•••

First kiss

  Гартаа хоёр цай барьсаар очтол би бараг нүдэндээ итгэсэнгүй .
л

Тэр унтчихсан байлаа . Энүүхэн хооронд шүү дээ !

Түүний өндөр хамар , даавхраатай зовхиных нь дотор нойрсож буй бор алаг нүд , өнгөлөг ягаахан уруул , зөөлхөн хацар нь бурхны бүтээл мэт төгс зохицол л байлаа .

Ер нь би яагаад энэ залууг гэртээ байлгаад байгаа юм бэ ? Тэр чинь Бюн Бекён шүү дээ . Сургуулын охидын эрлэг л гэсэн үг . Энэ царайлаг залуу миний хажууд хэвтэж  байгаа гэж бодхоор л , нэг л азтай санагдана . Зарим охид бараг түүнтй төлөө үхэж ч мэдэх байх ?
                ... ... ...

Бек :  Би царайлаг гэдгээ мэднээ , харин наад хлёр нүд чинь наиайг цоолох нь !

Би бүр төсөөлөлдөө хэтэрхий гүн орчихож .

Би : Хн , Чи царайлаг бол би бүр сахиусан тэнгэр юм байна л даа -3-
Бек : Хха , гэхдээ дөнгөж сая чи над руу нэг л өөр нүдээр хараад байснуу , үгүй юу ?
Би : Хөөе , Бек гуай , би чиний тэр охидууд шиг -- " гээд үгээ хэлээд дуусаагүй байтал тэр шууд миний уруул дээр үнсчихэв .

Би : Яаа , яаж байгаа чинь энэ вэ !
Бек: * ёожтойгоор инээмсэглэн * Удахгүй чи минийх болох болно . Бас битгий " чиний тэр охидууд шиг " гээд бай , би өмнө нь 1 л удаа үерхэж үзэж байсан . Окэе ?

Юу гэнэ вэ ?!? Амьдралдаа 1 хан удаа гэн үү ? Бас минийх болно гэснүү ? -3- Арай зүүдлээгүй биздээ ? Энэ чин охидын эрлэг !!! Алдарт Бюн Бекён ! гэхдээ Минийх ???
Үгүй шүү үгүй , сэрж үз ! 
.
.
.
.
Гэвч энэ их догдлол баяр хөөр эцэст нь юугаар төгсөх эсэхийг хэн мэдэх билээ !
.
.
.
.
Бек : Ичээд байгаа юмуу ?  * дооглон инээх *
Би : Үгүй 2 , юу гэж дээ , умм,... Үгүэ бишээ ... Нөгөө юу... Би ,.. Бишээ чи нөгөө юу болсон... Тэрийгээ ярихгүй юму ?
Бекын нүдэнд асаж байсан тэр оч цог сая л унтрах шиг болж , гунигт яриагаа эхлэв :
     Бекён ба түүний амьдрал :
Би ч бусдын өмнө шалиг харагддагаа мэднэ л дээ . Гэвч ээж минь нас бархаас өмнө миний жинхэнэ төрх их гэнэн байсан шүү . Аав минь баян компаны захирал . Энэнээс нь ч болж өчнөөн шунахай хүүхнүүд аавын минь мөнгөнд шунахайран бүгд л өрсөлддөг байсан . Ээж минь л түүний гэнэхэн цайлган сэтгэлийг нь ойлгосон  ганц хүн . Өөрөөр хэлвэл жинхэнэ заяаны хань нь гэсэн үг . Гэвч би нэг өдөр ээж минь намайг энэ аймшигтай ертөнцөд орхиод явна гэж яахан санах билээ . Ээж минь нас барснаас долоо хоногийн дараа өөр сургууль руу шилжүүлсэн . Энэ бол миний бүхнийг шинээр эхлүүлэх томхон  боломж байсан юм . Нууцлаг бас халуухан . Урьд өмнөх гэнэн Бекён гэж ер байхгүй болсон . Гэтэл энэ сургуулийн бүх охидууд надад шунахайран , олон найз нөхөдтэй болсон . Гэвч сургуульд шилжиж ирээд 1 юмуу 2 сар болсны дараа   аав нэгэн шинэ эмэгтэй дагуулж ирсэн . Тэгээд намайг галзуурсан гэж бодсон байх , намайг түүнийг заавал ээжээ гэж дуудах ёстой гэсэн гээд боддоо . Тэр *л*гчин аавын минь өмнө надтай эелдэг харьцдаг бөгөөд байхгүй  хооронд нь намайг яадгийг чи гадарлаж байгаа байх . Нэг өдөр иртэл гэрт бөөн нүүлгэлт ирсэн байлаа . Тэр үед аав минь байхгүй байсан юм . Тэгтэл тэр ээжийн минь ашиглаж байсан бүх хувцас , ор хөнжил , нтрийг бүгдийг нь зөөж байсан . Би сандран очоод асуутал энэ бүхэн бүгд хэрэггүй . Бүгдийг нь хаяна гэж надад юу болоогүй мэт хариулсан ггэд боддоо . Миний уур дэлбэрч , би түүнийг газар цохин унагаж , хоолойг нь боож эхэлсэн юм  . Тэр үед аав минь ирж намйг биш түүнд анхаарал тавьсан . Тэгээд намайг галзуурсан гэж боддог болсон . Тэр зальт  үнэг аавд юу гэж хэлнэ тэр бүгдийг нь аав хийдэг болчихсон . Юу ч байсан шүү ! Хэрэв намайг ал гэвэл алж ч магадгүй . Тэр явдалаас хойш аав намайг сар болгон сэтгэл зүйн эмчтэй уулзуулдаг болсон . Тэр муу хүүхний л гаргасан санаа биз . Хэдэн хоногын өмнө би ээжийн осол болсон газрын камерийг дахин шалгаж үзвэл ээжийг мөргөсөн машины эзэн нь тэр шулам болж таарсан . Тэр өдөр би бүхнийг мэдсэн . Хойд ээж минь миний төрсөн  эхийн амийг хороосон . Гэртээ очин тэр шуналын туламыг шууд заамдаж аван тэр халтар цааснаас болж ээжийг минь алсан , ээжийн минь амийг аавтай гэрлэхийн төлөө хороосон гэдгийг би   өөрт нь хэд дахин хэлсэн ч , муу жүжигчин юу ч ойлгохгүй дүр эсгэн , маягалаж байсан . Тэр л үед түүийг алчихъя гэж бодоод үхтэл нь зодсон . Даанч тэр амь бөхтэй хүүр юу гэж үхэх билээ . Аав ирж , шалан дээх цүстайгаа хутгалдан хэвтсэн тэр новшийг харангуутлаа намайг галзуурсан гэж бодоод галзуугийн эмнэлэг руу явуулсан . Гарж ирчихээд би түүнд хэдэн мянган удаа хэлсэн ч тэр итгээгүй . Би байж болох бүх баримт , нотолгоог харуулсан ч намайг " чи галзуурчихаж" гэснээс өөр юу ч хэлээгүй . Харин өнөөдөр аавын амнаас хэзээ сонсоогүй , сонсохыг ч хүсээгүй үг гарсан . Түүнд би байдгаараал нөгөө явдлыг хэлтэл , тэр одоо өөрт нь хамаагүй , ээж минь түүний амьдралаас бүр мөсөн явсан , одоо түүнд түүний " муужгайхан " нь л чухал гэж хэлсэн . Тэр л үед би шийдсэн юм , би тэднийг орхих ёстой гэдгээ . Тэгээд л оргоод ирчихсэн . Амьдралаас нь бүр мөсөн  явчихсан . "

Энэ үед би уйлж байлаа . Ер нь би их уйланхай л даа . Юу ч болсон уйлна . Одоо л нэг түүний жинхэнэ учрыг ойлголоо . Юу ч мэдээгүй байж түүнийг зэмлэсэндээ гэмших шиг ...
.
.
.
Би энэ Бюн Бекюнд сайн болчихлоо . Дуралчихлаа . Бүр жинхнээсээ .

...... Гэвч тэр намайг юу гэж бодож байгаа бол гэдэг л чухал ...

  ( 819 words :) )
         -- ВУВ--