Epilogue

96 3 2
                                    

it is dedicated for her... for being sweet honnie!!! LECHUGAS!

--------------------------------------------------------------------------------------------

Pick up the phone,

pick up the phone,

Come on pick up the phone .

pick up-pick up,

Pic---(mr.bean's voice)

 “Ay pechay !" Sabay bangon agad at pupungas-pungas na "Ugh-hum, h-hel=lo ?"

"Uy good morning bhe!"

"m--orning"sa mahinang tono.

"Ano ba yan bhe, don't tell me kagigising mo lang ha ?"

"ugh, ugh. Ac---tually ikaw nga ang rea--- HAAA...HAY!" sabay punas ng= luha.  "--son kung bat ako nagising."

"Grabe naghikab talaga? Ha? Saka, bumangon kana nga alas-nwebe na kaya!"

"S--o?? Eh, ang =aga-aga pa. Saka 1 pasok ko nuh."

"Kahit na ba."

"Bhe, alam mo namang hanggang 8 ng gabi class ko diba ?

Tas pagkauwi gagawa ng assignment.

5 na ko natulog, maawa ka naman."

"Di sna di ka na lang natulog bhe eh nuh !

Fa-Five?!

Tulog pa ba yun ha ?

Eh oras na ng gising yun ah !"

"H---ay naku, parang ndi ka naman nasanay, saka inatake na naman ako ng insomnia kagabi.

HAAAH-HAAY!!!" punas ulit ng luha.

"Anu ba yan bhe, nagpupuyat ka na naman masyado sumbong kita kay Uncle eh!"

"Grabe ka naman, eh panong di ako mapupuyat?

Eh, ang aga mung tumawag.  Kesa natutulog pa ko diba ?

Eto sinesermunan mo na ko. Sayang yung one and half hour ko pang tulog."

"Sorry naman, hahaha."

"Tss, nakuha pang tumawa.

Oh bat ka nga pala tumawag ?

Yaman ah may pantawag" ,pang-aasar ko.

"Wala,kinukumusta ka lang!"

"Ehh-wan ko sayo! May sasabihin ka nuh, kaya ka tumawag ?"

"Itatanong ko lang kung uuwi ka dit---"

"Bhe, alam mo naman diba na hindi?" I said in a serious tone.

"Bhe,kung sila lang yung problema, hayaan mo na sila. Bakit bhe, natatakot ka ba sa sasabi---"

"BHE, ikaw higit sa lahat ang nakakaalam na hindi ako natatakot sa sasabihin nila. Na-natatakot ako sa maaari kong gawin." I said the last part in a whisper para di mapick-up ng radar na tenga ng kausap ko.

“Eh bat ayaw mo pa rin umuwi dit---"

"Busy ako" paiwas kong sabi.

"---miss na kita bhe" pabulong na sabi niya. Nakaramdam ako ng guilty p-pero.....

“Bhe, miss na miss na rin naman kita eh! Alam mo naman na kung uuwi man ako dyan aside from my parents and brothers ang reason lang ay gusto kitang makita at makasama uli, like the old times.Before those things happen." Mahaba kung sabi.

My Life As a CycleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon