Agad akong pumunta sa Office ni mama. Maaari kasing nandito dito ang mga files ni Cai at baka may mahanap akong informations tungkol sa kanya. At nagbabakasakali na rin akong malaman ko man ang tirahan niya.
I've been searching the files for how many hours pero wala parin akong nakikita'ng files na naglalaman ng tungkol kay Cai. Inisa isa ko na ang lahat na nasa lalagyan ng mga papeles pero wala parin kaya napag desisyunan kong pumunta na lang sa Bahay nila mama.
Pagka dating na pagka dating ko sa bahay ay agad akong sinalubong ng mga katulong.
"Nasan sina mommy at daddy?" tanong ko sa isang katulong.
"Ah sir di pa po nakakauwi ang mama niyo mula sa pagsho shopping, samantalang ang daddy niyo naman ay nasa music room." sabi nito sa akin. Matapos kong magpasalamat sa kanya ay tinungo ko na ang music room.
Handa na akong pihitinang doorknob ng bigla akong may narinig na tumutugtog na piano na nagmu mula sa loob ng Music Room. Inilapit ko ang aking tainga sa pinto upang mas marinig pa ang tugtog at ganoon na lamang ang pagka bigla ko ng marinig na ang tinutugtog ng piano is the song that dad used to play when I'm about to sleep. It's my favourite lullaby. Everything's Alright.
When this world is no more
The moon is all we'll see
I'll ask you to fly away with me
Until the stars all fall down
They empty from the sky
But I don't mind
If you're with me, then everything's alrightI remember those days that dad used to sing that song to me. Lagi akong naiiyak dahil sa tugtog. *chuckled* Honestly, when I'm still young I could really say that I am a cry baby. And even right now I'm still a cry baby dahil ngayon ko lang napansin na tumutulo na pala ang luha ko sa aking mga mata. Geez napakaiyakin ko *sighs*
Pinihit ko na ng maingat ang doorknob at nakita ang aking ama na naglalaro ng piano. Suddenly, Napangiti ako dahil sa nakikita ko.
Why do my words
Always lose their meaning?
What I feel, what I say
There's such a rift between them
He said, "I can't
Really seem to read you. "
I just stood there
Never know what I should doI stared at my father's back. Dahil nakatalikod sya mula sa akin ay hindi niya napansin na nakatingin na ako sa kanya. I admit. I miss them so much. Di ko nga alam bakit mas pinili kong bumukod sa kanila eh lahat naman binibigay nila sa akin. Siguro dahil labis akong nasaktan sa pagkawala ni Kylie-- or Cai? Sht. Im confused.
As my father sng the last part of the song, I decided to join him to sing the last part and with that he looked back and look at me.
When this world is no more
The moon is all we'll see
I'll ask you to fly away with me
Until the stars all fall down
They empty from the sky
But I don't mind
If you're with me, then everything's alright
If you're with me, everything's alrightKaagad akong lumapit sa kanya at niyakap sya. I don't care if im being a cry baby again but for now isa lang nasa isip ko. Miss ko na si Daddy.
"Dad, I miss you and I-i'm sorry." i said while sobbing. I hugged my father tightly.
He caress my back and said. "I missed you too, son. And you don't need to say sorry Matt." he hugged me again. And smile.
"I really miss you son." napaluha ako sa narinig mula kay daddy. Pero sa halip na umangal ay mas hinigpitan ko nlng ang yakap ko sa kanya.
Makalipas ang ilang minuto ay napagdesisyunan na rin naming bumaba ni dad.
"Oh anak naparito ka?" tanong sakin ni mama.
Binigyan ko sya ng isang ngiti at saka sya sinagot. "Itatanong ko lang po sana kung nasa iyo po yung files ni Cai, yung transferee po sa klase namin." sagot ko.
Bahagya namang nag isip si mama. "Ah oo ang pagkatanda ko nasa kwarto lng yun eh. Teka anak, kukunin ko muna ha." agad namang pumunta si mama sa taas.
"Anak, mukhang interesado ka sa batang yun ha? Yun yung babaeng pumunta rito diba? Siya ba yung Ex mo?" Napatigil ako sa sinabi ni Dad. Is she my Ex? Or is it Kylie? Ugh!
"No dad. She's not my ex. And yes im interested to her. Really interested." sabi ko sabay ngisi kay daddy.
Tinapik naman niya ang balikat ko. "I'm happy for you Son. I like her for you. Napakabait niyang bata."
Napatawa naman ako dahil sa word na 'napakabait'.
"Hahaha kung alam mo lang dad. Kung alam mo lang."
Nakita ko ng pababa si Mama sa hagdan kaya sinalubong ko ito at kinuha ang envelope. Matapos kung makuha ang files niya ay napagdesisyunan kong umuwi na pero inimbitahan ako nila Mom at Daddy na magdinner sa kanila. At dahil paminsan minsan na lang ito nangyayari sinamantala ko na lamang ito at di na umangal pa.
Nang matapos akong magdinner ay agad akong nagpaalam sa kanila upang umuwi na. Nang nasa labas na ako ng bahay napansin ko ang isang sasakyan na nasa likod ng kotse ko. Parang kilala ko ang may ari ng kotse nato ha? Parang ito yung sasakyan ni Charis.
Nilapitan ko ang kotse at di nga ako nagkakamali. It's Charis's Car but what is she doing her in this time?
Lumabas si Charis sa sasakyan at sinalubong ako ng ngiti.
"You look confused Matthew. What happened? Isa isa mo ng nalaman ang kagagahang ginawa ng babaeng mahal mo para sayo?" she said and smirked.
"What are you talking about?" i asked.
"Stop playing safe, dear. I know that you know what I mean. Gusto mo bang dalhin kita sa kanya? Pero baka masaktan ka lang hahahahahah" humalakhak sya ng humalakhak at agad din namng tumigil.
"I think I like her-- no scratch that stupidity. I think I love her." I seriously said.
"Oh? Weh? Baka naman yung isa yun?" sabi niya habang ngumiti ng nakakaloko.
"I'm serious. And I really want to see her."
"Even if her life is miserable right now?" she asked.
"Yes."
"Then let's go." at pagkasabi niya nun ay sumakay siya sa kotse at umalis. Sinundan ko naman siya. I badly want to see her. Sht.
BINABASA MO ANG
My Casanova Girl
RandomHindi lahat ng mahihina ay tatandang mahihina at hindi lahat ng mababait ay magiging mabait parin sa huli.. ito'y kwento ng isang dalagang mahina na kalaunan ay naging Casanova