hi this is my first story and i dont have much to say....
hope youll enjoy this story sorry nalang sa mga mali.... hirap kasi mag type... xP
this is a story of a young girl..........
sa buhay nya lahat halos perfect parents,friends,school lahat buhay prinsesa na nga ata sya eh pero panu kung nabubuhay lng sya sa sa dapat na buhay ng iba......
may lugar pa ba para sa kanya pag dumating ang oras na................. lahat kaylangan ng bawiin kahit ang pinaka mahalaga sa kanya.....
minsan mahirap talaga malaman ang nasa likod ng bawat bagay
that behind every smile is a thousand tears
a consistent honor student,a model, a daughter yan si si felice cuestazan ang nagiisang anak ng isa sa pinaka malaking kompanya sa pilipinas mula sa pamilya ng mga doktor,lawyer at haciendero
nakakainggit diba?????
ang alin?????
yun oh yung bagong shoes ni elise sya yung anak ng may ari nitong school na to diba???
oo narinig ko nga.pero ayon sa pagkakaalam ko ni hindi pa nya naranasan na mag rank dito kahit sa lowest man lang....
ah ganun ba sige una nako felice ha may gagawin pa kasi kami.bye!!!!!
(Felice pov)
Ang buhay parang gulong minsan nasa taas minsan nasa baba pero paikot ikot lang,,,,,,
tulad ko
laging nasa taas
pero alm kong dadarating yung panahon na ako naman ang mapupunta sa baba
kaya susulitin ko lahat
ill do my best to inspire him,make him believe and make him smile, the real smile he used to show us before
kahit na for every smile that i show is thousand of tears that im trying to hide
FELICE!!!!!!!!!!!!!! gising na ! anu ka ba malelate kana.
opo,sorry po nalate ako ng gising di na po mauulit manang :)
agad agad nako bumangon sa kama ko para maligo ligo,bihis at ayos tpos bumaba nako sa sala para kumain ng breakfast ko.
ganito lang nman lagi ang buhay ko araw araw gigising mag aayos tapos papasok sa school
ang mga magulang ko?? parehas silang bc sa trbaho halos once in a blue moon na nga lang kami mag kita eh
may ari kc kami ng iasang telecummunication company...... so far kami ang may pinaka maraming subscribers sa bansa kaya sobrang higpit ng sched nila na para bang nakalimutan na nilang meron pa silang anak na nag eexists sa mundong to
ok tama na ang kwento andito nako sa school eh at tulad ng nangayari sa araw kong buhayganun dn ang nagyri ngaun...."
"wow! sya ba si felice cuestazan??? ang ganda pala talaga nya''- girl number one
""isa rin sya sa mga top natcher dito sa yven academy!!!! kaya di na nakakapag taka kung bakit sikat sya"-gurl no.2 na halatang insicure skin
"hay nako! hindi lang yon kasama rin sya sa sikat na circle of friends dito sa school "-girl no 3
lahat sila nakaabang sa pag pasok ko sa school .
actually pag pasok palang ng kotse ko sa gate mga naka parada na sila . may kumukuha ng pictures ko may mga pumupuri sakin meron dn nmng mga insecure na nagbubulungan ng kung anung pwede nilang ipintas skin
pero sa totoo lng wala akong pakeelam
kahit anung sbihin o pacute ang ipakita nila sakin sa isang tao lng naka focus ang paningin ko habng papasok ng school....
sa childhood friend ko daw na si ethan mirano..
hindi ko alam eh kc 2 years ago naaksidente daw ako at nag karon ako ng amnesia sabi sakin ni mommy di na daw nabalik ung mga alaala ko nun basta pinakilala lng nila sakin si ethan
na childhood friend ko daw
pero pag nakikita ko sya hindi ko talaga mapigilan ang pag tataka close friend daw kasi kami at childhood friend pa pero bakit lagi syang cold sakin???/
dahil nga saakin naging isa sya sa mga most popular students ng yven academy eh
ewan ko ba pero papayag nalng ba ako ng ganito???
"ang lalim ata ng iniisip mo ah??"-mio
isa sa mga vasity basketball player ng school
Lagi syang ganyan yung para bang kulang sa pansin
Feeling artista... Kahit di naman. :-I
Me: wala kang pakeelam kung anung iniisip ko.
Mio: aba! Nag summer lang nakalimutan mo nako ah!
Ganun ba kaganda sa Germany?
Me: yup, sa sobrang ganda nakalimutan na kita.
Di na sya sumagot, nainis na siguro.
Nauna na sya maglakad kaya sumunod narin ako. Madalas ko syang tarayan pero mas mabait sya kesa sa kung ano ang tingin sa kanya ng iba.
Pansin ko habang naglalakad kami papunta sa hallway parang mas dumami yung nakatingin sa amin...... Nadagdagan ba students ng Yven ??
Wala na sana akong pakeelam kaso di sinasadyang nahagip ng mata ko ang mga mata nya....
Nanlilisik pero nakangiti
Hindi ko mapigilang kabahan
