Ben Sende Tutuklu Kaldım

Sevmek Güzel Şey

O gun, hani seni gördüğüm ilk gün ;
Düğünde bakışmıştık saatlerce, gün geçtikçe sana aşık olduğum gün, yaşama döndüğüm, aşkın varlığının kanıtını gördüğüm gün.
Ve sonra... Sonu olmayan bir yaşam içinde asla gecesi olmayan bir gün gibi doğdun hayatıma. Ne kelimeler yeter anlatmaya ne de kağıt kabul eder kalemden dökülenleri , sadece yaşadığım anlardan kalan anılarım yetebilir seni anlatmaya... İnsan kaybedince anlarmış sevdiğinin değerini sevdiğinin aslında herşey den çok değerli olduğunu, ben anladım seni kaybedince. Ama geç kaldım sanırım öyle düğümlendiki her şey.. o kadar imkansız ki eskiler. Her şey o kadar saçma ki, dün sizi seven sevgiliniz bugün yüzünüze bile bakmıyor, insanın canı çok yanıyor. Sanırım en çokta bu acıtıyor. Bu kadar kolay mı bir insanın hayatından çıkıp gitmek? Evden, marketten çıkar gibi eyvallah diyip gitmek . Daha önce böyle bi acıyı hiç yaşamışmıydım acaba? Zannetmiyorum. Gözlerine ,sesine, gülümsemene, eline, kalbine her zerrene ihtiyacım var