Maxine's P.O.V.
So yeah. At the moment with Yes. Uhh. Nababaguhan pa ako. Kasi, to think na tatawagin ko siyang "Yes" all the time?
Teka? Erase. I wont call him with his so-called-nickname which is Yes, kasi last na namin to pagkikita *smiles* that easy!
Kanina pa kami dito sa garden nagtitigan hanggang sa matunaw namin ang isa't-isa. Charot
"So.." Panimula ko. Pano ba 'to? "Pano mo nalaman ang pangalan ko?"
Bigla siyang ngumisi dahilan para kilabutan ako. Letse. Alam kong gwapo siya pero..
GWAPO?! Probably not. Never.
Dont get me wrong -_- im not defensive.
(Otor: Sino ba may sabing defensive ka? Ha? Ahem. Napaghahalataan ka)
Otor -_- layas.
(Otor: sabi ko nga)
"Lets just say that.."
"That?" Pabitin siya -_- grr.
"Im a.." Pagpatuloy niya.
"A?" Bigla siyang humagalpak ng tumawa.
Dafck? Seryoso? Tatawanan ako neto tas ako seryoso?
"You know what? Di ko alam bat pinagaaksayahan pa kita ng oras. Kung wala kang sasabihin, aalis nako" akmang tatayo nako nang,
"Im the grandson of the owner of this school" bigla akong nag poker face
"Tapos? Pake ko dun?" Nagulat pa ata siya sinabi ko. Ano bang nakakagulat dun?
"You're not suprised? Di mo man lang ako yayakapin at mag papa autograph?"
Biglan kumulo dugo ko. SRSLY?! GANYAN NA BA KA BABA TINGIN NIYA SAKIN? GASH. DI AKO KATULAD SA MGA BABAENG NAGKAKANDARAPA SAKANYA.
"Sorry. Pano ko gagawin yun ni hindi ko nga alam pangalan mo. Wag mo ko itulad sa mga babaeng nagkakandarapa sayo" kinuha ko bag ko at umalis.
Pero bago ako umalis ng tuluyan, nilingon ko muna siya "Babaan mo naman tingin mo sa sarili mo. To think that you're not even handsome *smirk*" at tuluyan na akong umalis with a victory smile plattered on my face.
Di ko kaya atmosphere dun. Baka masipa ko lang "Where-It-Hurts-The-Most" niya. Ugh.
*****
Ano ba yan. Kanina pa ako dito sa..
Sa....
San ba to dito? Omaygadh! Katangahan mo Max. Hala sige. Ipush mo pa yan.
#Katangahan0.1
"Ay so--Max?" Teka? "A-ahh, Zach! I-ikaw pala. Hehe. I g-gotta go" sht. Sht.
At umalis agad ako dun sa kung saan mang lugar yun.
Hingal na hingal akong tumigil sa harapan ng bahay namin.
I'm cursing the hell out of me.
"Kae? What happened to you?!" Si Mama pala.
"Ma, im fine. I need to rest" nakipagbeso beso na muna ako kay mama at tumakbo papuntang room.
Hinubad ko sapatos ko tsaka humiga. Grr.
Nagflashback bigla lahat sakin. Yung mga pinagsamahan namin. Well, past is past na nga daw diba?
Ayoko nun! Pinaka ayoko sa lahat nalalapit sakin si a-ano..si Zach.
Argh! What the heaven is happening to me? Di naman ako ganito dati. Hoo. I guess, I need to talk to Zef.
Well, Zephyra and Zach are twins kaya kilala ko siya.
Zachary Zane Alcantara. Zephyra's Twin brother. Tho, we're close...dati. Di na kami masyado close ngayon eh.
Change topic. Di ko keri. Ano ba. Hays. Lets not talk about him. Di siya big deal.
Okay! Wag na kayo magtanong! Itutulog ko na to
------
Yes' P.O.V.
Damn. What have I done? Argh! Dahil sa frustration ko sinipa ko yung lata.
What are you thinking?! Ofcourse iba siya sa ibang babae.
Alam mo Yes? Tanga ka din minsan eh. Naturingang Valedictorian pero tanga naman.
Now what am I going to do? For sure she's mad. Ayaw niya na sakin.
First impression, lasts.
Tas ano? Sira na pangalan ko para sakanya.
Yes! Kay Maxine!
All this time stalker niya ako.
*flashback*
Im planning to get her attention, that's why I prepared 3 sets of Plan.
Wag niyo na tanungin kung bat papansin ako.
Sinisilip ko sya habang nagbubukas ng locker, hinihintay ko makita niya ang letter na hinanda ko para sakanya kasi sinabit ko yun sa pinto ng locker niya.
Good news: she saw it!
Bad news: after she read my letter, she crumpled and throw it on the trashbin.
Plan A, failed.
-Next day-
I get her number from the Guidance. Wala lang. Pamysterious effect. At para masundan ko rin siya using my GPS.
Tinext ko siya
To: 09*********
Hey.
*sent*
Naghintay ako ng ilang oras pero mukhang inbox-zoned lang ako. Hays.
Plan B, failed.
-Next Day-
The bell rings, it means that class is over. Sinundan ko siya kung san man sya pupunta and to know that papunta ata siya sa gago niyang boyfriend.
I know. Alam ko na niloloko lang siya all this time. Pero ayoko sabihin, its better if she founds out herself.
Until sa nalaman niya at pumunta siya sa garden ng school. Crying. Kahit umiiyak siya, she's still damn beautiful.
Kumuha ako ng kapirasong papel at sumulat "Don't Cry" with my nickname on it at binigay sakanya, tas umalis ako after.
And that day, I guess, tapos na pagpapapansin ko cause dadating ang araw, siya na naman yung magpapapansin sakin.
Plan C? Well, Success! *smirk*
*end of flashback*
YOU ARE READING
Forever Exist
Roman pour AdolescentsWalang Forever. Kadalasan bukang bibig ng mga taong bitter. Sa istoryang ito, puno ng pagmamahal ang mararamdaman mo. Pano na kaya? Lalo ka bang magiging bitter o lilipat ka sa grupong May Forever?
