Chapter 22. Who I am.

0 0 0
                                    

Who I am?

Bethany POV.

~Morning~

Umaga na. Dapat daw pumasok ako sa school. Paano Kung magkwi-quiz kami tapos Wala akong Alam. Kainis.

>_<

Nagpilitan pa kami ni Kuya.

"Bethany Sana maalala mo yung kulitan natin dati." biglang tumigil ang ingayan namin.

"I try Kuya.... Promise"

Nagsmile siya at binigyan niya ako ng big hug.

Tumulo Ang mga luha ko. Isang hiling Lang Ang gusto Kung makuha. Ang memorya ko. Nasaan kana ba?

pinunasan niya Ang mga luha ko.

"Babalik din yan" sabi Ni Kuya sabay turo sa ulo ko.

Napatawa rin ako ng Kunti. Babalik? Eh nasaan ba Ang ulo ko? Nasa CR?

Haha

/**/

Nakabihis na ako. Papunta na ako sa school.

Naghihintay ako ng masasakyan. Si Drich kasi may practice sila.

Nakaupo ako sa may bangketa ng may dumating na Lalaki na Lumapit sa akin noon.

"Betha-"

"Sino ka ba?.... Sorry hah. Hindi kita maalala" napakunot ang noo niya.

"What are you talking about?"

"Look...... Naamnesia ako.... Wala akong maalala tungkol sayo. Okay?"

Tumayo ako mula sa pinaguupuan ko.

Naglakad ako ng mabilis at hinawakan niya Ang Kamay ko.

Umiling Lang ako at humarap sa Kanya ng luhaan.

"Kung Sino kaman sa buhay ko. Sorry. Hindi kita maalala"

Bibitawan niya na Sana Ang Kamay ko ng parang nacolombia zone.

~~~~~~^~

Trix POV.

What are she talking about?.amnesia? What?

I can't understand.

Gusto ko sanang tumawa kanina dahil akala ko nagbibiro lang siya. Pero ng nakita kong umiiyak siya.

Gusto ko siyang sapakin para magising sa katutuhanan.

I don't know what am I doin'

Kaya naman pala Hindi niya ako pinansin noon.

Binitawan ko na Ang pagkakahawak ko. Umalis na siya ng umiiyak. At ako, naiwan ng parang istatwa.

Sumakay na ako sa kotse ko.

I'm still thinking about it.

/**/

Nakarating na ako sa school.

(bell)

Bell na. Nalate pa ako.

Nagmadali ako at Nakarating na ako.

"Mr. De Vera...what take you so long"

"It's not my fault ma'am. It's because of amnesia or you. Sino ba kasing nagsabi sayo na sigawan mo ko?!" biglang Napatingin ng masama sa akin si ma'am. Ang whole class naman, may natatawa,may nagtataka. Ewan Wala na akong pake...

"Mr. De Vera go to the office.... NOW!"
At pumunta ako. Hindi na ako kailangang pilitin ni ma'am. Tsk.

Naglalakad ako sa May lobby. Nakita ko si Bethany na nakaupo sa sahig kong Saan malapit sa classroom Nila.

Bakit Hindi pa siya pumapasok?... Oo nga pala may amnesia. Bakit pa siya pumasok. Agghh Wala pa siyang kasama.

Palapit na ako sa Kanya ng bigla siyang tumayo.

"Kailangan pa ba?" bulong niya sa sarili niya na rinig naman.

"Kung gusto mo huwag na" palapit ako sa kanya.

"Ewan"

"Ano?"

"Gusto ko huwag na nga eh"

"Edi huwag.... Madaling usapan."

Nagiisip pa siya.

Umiling Lang siya tapos naglakad papunta sa pinto ng room niya. Binuksan niya Ito ng dahan Dahan.

Pumasok na siya. Ang tapang naman niya.

Sumilip ako. Nagtitinginan ang buong klase ka Kanya.

Idinikit ko ang tenga ko sa May glass ng pinto.

"Don't worry Ms. Artlia we know" sabi ng teacher nila. So Alam pala nilang lahat. Baka naman sinabi nila ng kaibigan niya.

/**/

Nagpatuloy na ako sa Pagpunta sa office. Malapit na ako ng biglang may sumusunod as akin. Nilingon ko Ito.

Si Bethany?

Love LuckWhere stories live. Discover now