DÜŞMÜŞ MELEK

ilkler

14 yaşıma kadar hiç kimseyle el ele tutuşup Öpüşmemiştim erkeklerle pek yakınlığı olmayan sevilen cici bir kızdım ailem böyle şeylere karşı değildi özellikle bana lisedeki sevgililerinle yaptıklarını anlatan bir annem var o yüzden hiçbir şeyi annemden saklamazdım saklamaya ne gücüm nede aklım yeterdi o çok akıllı biri oysa benim kafam sadece derslere basar her zaman okulda ilk sıralarda yer alan başarı yönünden bilindik bir kız olmuştum yani kimse oturup benim güzelliğimi yada koca götümü konuşmazdı onun yerine iyi bir liseye gidicegimi bilirlerdi hep başarıyı severdim hiçbir zaman kaybetmedim yapicam dediğimi yaptım bu bana her zaman güç verdi sanki iskeletim demirdenmis gibi hissettirdi hep bu yüzden hep asiyim kavga ederken herşeyi ben bilirim o yüzden herkesi susturmaya çalışırım hatta en yakın akrabalarım bile benim sadece derste iyi olduğumu söylerler bana açık açık ifade etmiyolar ama bazen benden nefret ettiklerini anlayabiliyorum