ENGELLİ OLMAK

KOMPOZISYON

    Emre merdivenlerde oturmuş ağlıyordu.Emre'nin abisinin arkadaşı Emre'yi ağlarken görmüş ve hemen koşa koşa Emre'nin ab isine söyledi.Abisi hemen Emre'nin yanına gitti,Emre'yi teselli etti.
O gün de abisinin kompozisyon ödevi vardı.Başından geçenleri
kompozisyon şeklinde yazdı.
Son cümleleri şunlardı;
-Emre senin gözlük takan hocaların var değilmi?
-Evet,var abla.Abisi;
-Onlar kör diye mi gözlük takıyorlar?
-Hayır abi kör olsalar etrafı göremezler.
-O zaman kör değiller sadece iyi göremiyorlar.
Sana arkadaşların sağırın diye sağır olmuyosun.
-Abi ama gerçekten sağırsam.
-Sen sorduğum sorulara cevap veriyorsun sağır olanlar duymaz.
Sen duyuyorsun o zaman sağır değilsin,sadece iyi duymuyorsun.
-Aslında gerçek engelliler kör veya sağır olanlar değil.Sadece kör veya sağır olanlara bunları hissettiren bizler kalbimizden engelliyiz.dedi ve kompozisyonunu böyle bitirdi.
    Hocası çok beğendi, geçtiği her sınıfta kompozisyonun son cümlelerini okuyordu.
Bu cümleler Emre'nin hocasının kulağına da gitti.
Emre'nin arkadaşları Emre'den özür diledi.Öğretmeni ise Emre'ye herkeze davrandığı gibi davranıyordu.
Emre büyüyünce TIP FAKÜLTESİNDEN doktor olarak mezun oldu.Engelliler için elinden geleni yaptı.Engelliler için yardım derneği açtı,hastalıklar için ilaçlar yaptı,makinalar üretti.
Emre vefat ettiğinde ise tüm varlığını engelli yardım dernegi ne bağışladı ve herkez tarafından   tanındı.

       #Bazen şunu unutmamamız       gerek,hiç beklemediğimiz bundan bir şey olmaz dediğiniz kişiler bile elbet bir gün sizi şaşırtır.
Hiç beklemediginiz bir gün hiç beklemediginiz şekilde karşınıza çat diye çıkar.#
 
       #Hayattaki en iyi şeyler gözle görülmez veya dokunulmaz.
Onları kalpte hissetmek gerekir.#