I

28 4 3
                                    

Kolejnego nudnego poranka leżąc na niewygodnym łóżku jak zawsze rozmyślałam czy już zawsze będę sama? Czy znajdę przyjaciół i chłopaka? Bym zapomniała.. Jestem Mia, mam 16 lat i mieszkam w Londynie. W wieku 13 lat straciłam ukochanego ojca. Moja matka w ogóle się mną nie interesuje, przyjaciół i chłopaka też nie mam. No ale dobra już mniej więcej mnie poznaliście. Musze w końcu się ogarnąć bo nie zdążę do szkoły. Wstałam i zeszłam po brązowych schodach do kuchni. Nie czekały tam na mnie kanapki i gorące kakao, takie jak robił tata. Moja mama oczywiście nie zainteresowana zeszła do kuchni zobaczyć tylko czy zimne pepsi na kaca jest w lodówce. Gdy już sama przyszykowałam sobie śniadanie i kakao, które nie smakowało tak dobrze jak kiedyś, uszykowana wzięłam swój plecak i pośpiesznym krokiem ruszyłam do szkoły. W szkole zawsze nie czekał na mnie nikt oprócz mojej szafki. Dzisiaj było inaczej...


***

Mam nadzieję że pierwszy rozdział wam się spodobał :* Następny już niedługo! ;)


Sens ŻyciaOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz