"Senin her gülüşünde hain bir ağrı saplanırdı karnıma.Vücudunun her yeri kilitlenirdi.Karşıma her çıkışında ne yapacağımı düşünen beynim,büyük bir telaş içine sarıyor.Her seferinde kendimi mutlaka rezil ederdim.Senin için çok şey yapmıştım.
Bunlardan birine şahit olduğun zaman ilk defa duymuştum gülüşünü,kulakların bir şiir mısrasını duyar gibi gıdıklanmış,delice bir gülüş dudaklarımı boyamıştı.
Beni hiç fark etmemiştin.
Boşver be sevdiğim.Elbet bir gün...
Senin konuştuğun sıralar dudakların kıprandığında gözlerim resmen kanatlarını çırpardı.yüzünün her milini kazıdığım yer kalbim.
Neden dudakların gelince bir anda yerinden oynuyordu sanki?
Sahi aklımda bir soru daha var.Belki bir gün benim gülüşümü duyduğunda senin de kalbin yerinden oynamaz mıydı?
Benim kalbim her seferinde ritmini bozuyordu çünkü.
Ve şimdi gözlerin
Seninle her göz göze geldiğimizde içimden kelebekler çıkıyor.sanki bir binadan atlarcasına oluyordum.korkmuyorum düşmekten.düşeceksem eğer ruhum seninkine teslim olmaktan şikayetçi olmazdı.
Peki ya sen şikayetçi olurmuydun be sevdiğim?
Ne olumlu ne de olumsuz bu cevabın benim için hiç önemi yok."
Acıyı kalbimin derinlerinde hissediyorum beyefendi.gidişin kör kurşun gibi delip geçti bedenini.yüreğimi yorgun bıraktı.aldığım her nefeste seni beslediğini düşündüm ve senin için nefes aldım,senin için yaşadım ben.ve şimdide öylece bakıp gidiyorsun.. Gitme benim sana bağlanan kalbimi bana verip gitme sana alıştım ben ruhum kalbim herşeyim alıştı ya sana "gitme" öyle birden halsizlik geldi ki anında ölebilirdim ölme sebebim sen olabilirdin sonra suçlumu olacaktın sen kalbimi çaldın diye hayır senin bir suçun yok.Ben sevdim,seviyorum,seveceğim de...
Gülmek senin için yaratılmıştı resmen.Ben şuana kadar gözlerinde bi umut ışığı göremedim neden?
Sen hiç olmadık bi zamanda karşıma çıkıverdin...
Ben artık yeni bir sayfa açıp her satırına seni yazmak istiyorum ellerin ellerime gözlerin gözlerime tutulup odaklansın istiyorum başka bir yere dağılmadan seninle hayırlısını diliyorum..
