Colors and Promises

Promise 1

Masaya ang mabuhay lalo na pag may rason ka. Yung  tipong pag gising mo sa umaga nakangiti ka kaagad, kahit na may panis na laway at muta pa sa mata.

Ako nga pala si Jamie, isang simple at masayahing tao,

Incoming 1st year college na. Ang bilis talaga ng panahon. 

marahil nagtataka kayo kung baket ako masaya diba? syempre dahil makakasama ko lang naman yung pinakamamahal ko, kaya ngiting labas gilagid.

pero syempre maliban sa mga magulang ko sya yung isa sa mga pinakaiingatan ko

sya kasi yung bumuo sa kung anong kulang sakin

sya yung naglagay ng kulay sa buhay ko

sya yung nagpasigla sa mga araw ko

at higit sa lahat sya yung nagligtas sa buhay ko.

siguro kung di dahil sa kanya wala na ko, kaya 

I promise to love him , wholeheartedly 

walang labis , walang kulang.

Habang nag uunat at pahikab hikab, inumpisahan ko ng ayusin yung higaan ko, saka nagtunggo sa cr pagkatapos.

hilamos....toothbrush

normal na gawain ng isang tao sa umaga

pinagmasdan ko ang aking repleksyon sa salamin, mababatid mo an saya

totoong saya

siguro napapagod na kayong magbasa sa monologue ko no? hahaha at na bobother na ka kung sinong nilalang ang tinutukoy kona syang nagbibigay ngiti saking mga labi.

kalma guys malapit na

matapos ang mga seremoyas, bumababa na ko

mas lumapad ang mga ngiti saking labi ng makita ko ang taong nagbibigay ng rason para akoy maging masaya

sya si Clive , 

lively

mabait

matalino

actually nasa kanya na ata lahat ng good sides na hahanapin ng isang babae sa lalaki

at ang swerte ko dahil sya ang boyfriend ko

"Good morning , Jamko " sabay yakap at halik sa pisnge ko

"Good morning din Cliveko" sabay ganting yakap, ahhhh ang saya ko talaga

"halika maupo ka na, at kakain na tayo ng breakfast, yung mom mo nga pala umalis na, malalate na daw ehh" nakangiti nyang sabi, at umupo na ko

"tara kain na tayo" reply ko sa kanya, at umupo na din sya sa tabi ko

"first day nga pala naten mamaya no? akalain mo yun di ko ramdam hahaahah" natatawa nyang sabi habang kumukuha ng pagakain

"huh? bat di mo ramdam? yung iba nga kabado , ako nga kabado ehh, at excited" nagtatakang tanong ko sa kanya

"syempre excited naman ako"tugon nya sabay subo saken ng pagkain

"yun naman pala ehh" sabi ko habang ngumunguya

"pero mas excited akong makita at makasama ka" nasamid ako ng konti, nataranta naman sya at binigyan ako ng tubig at hinimas yung likod ko

"kasi naman wag kang biglang bumabanat, di ako prepared ehh" medyo mataray o patampo kong sabi habang naubo ubo pa

"sorry na jamko, im just saying the truth lang naman po ehh, at tsaka nagsalita ka kanina habang puno yung bibig mo, consequence sa ituuuu" masaya nyng sabi

nasapo ko naman yung noo ko, sa kakakulitan wala na talagang makakatalo sa kanya

kaya mahal ko sya

ng sobra.