Author's POV
Joey decided to talk to Andre about what she’s feeling.One day she went to her favorite place ,searching for him.Rain was about to fall that time.Pero kailangan talaga niyang kausapin si Andre.Kailangan niyang masabi ang nararamdaman niya.
Nakita niyang papalit si Andre,habang papalapit ito kung nasaan siya napabulong lang to sa sarili,it was you all along ,ikaw lang Andre ikaw lang. . .
Joey: hi
Andre: What brings you here?
Joey: I was just thinking baka nandito ka,naaala mo tong lugar na to? Sabay nating binuo ang pangarap natin dito
Andre: Ngayong lang ulit din ako napadpad dito and this is the last time na din.
Joey: Ayaw mo na dito?
Andre : Hindi naman pero gusto ko na alisin sa buhay ko lahat ng mapapait na ala ala
Joey : Sorry Hindi ko sinasadya na masaktan ka, maha.......(naputol ito ng bigla nagsalita si andre)
Andre: It’s ok Joey ,Nakamove on na ko,lahat ng ala ala natin iwan na natin sa lugar nato
Joey: ahhh sige (habang pinipigil ang iyak)
Andre: Una na ko ,hinhintay pa ko ng client ko,It’s better din if we stop seeing each other na ..so i guess this is goodbye Joey
Aalis na sana si andre ng bigla siya niyakap ni joey at niyakap siya ng mahigpit
Andre: Ano ginagawa mo?
Joey: Sorry na pleas L ,I’ll be stronger this time, hindi na ko susuko ng basta basta, Hindi na ko magpapakatanga ,Iintindihin na kita ,ikaw ang tunay na nagpapasaya sa akin
Andre: Joey...( habang inaalis nito ang kamay ni joeys a kanya)
“Andre please , ako na lang ulit ,ako na lang ,please“ pagmamakaawa ni Joey habang niyayakap ng mahigpit si Andre
“Andre please pinagsisihan ko na lahat “-joey
“sana naisip mo yan bago mo ko iwan Joey,Look I was the one begging you not to leave me .Hiningi ko ang patience mo nagtrabaho ako para sa atin, konting patience lang at magkakasama din tayo. Mahal kita eh kaya ko nagtrabaho dun kahit miss na kita,kasi para satin yun. Pero ano napala ko? Iniwan mo ko,just because i wasn’t there . Hindi ba pwedeng sana nagtiis ka rin? Nawala man ako sa tabi mo ,ni minsan di ko naisip na ipagpalit ka, Alam mo yung masakit? Ipinagpalit mo ko just because siya yung nanjan”
“If presence lang ng isang tao ang mahalaga sayo ,hindi ka nagmamahal Joey ,Kailangan matuto ka paano talaga magmahal”
And she was left crying under the rain,Kasabay ng pagbuhos ng ulan, ay kasabay din ang pagbuhos ng luha ni Joey. Ok sana lahat kung hindi niya hinayaan na distansya ang sumira sa kanila.Dapat nga Yung distansyang yun ang nagpatatag sa kanila ,pero things turned out in a wrong way.
Sabi nga nila ,You will only realize someone's worth when they are gone.Tayo yung tipong we tend to take people for granted when they are with us. Once they are gone, we realize how much they meant to us and how much we miss them pag wala na sila.Ang mga bagay ,para hindi pagsisihan,pinag-iisipang mabuti. Nasa huli talaga ang pagsisi . Kaya unahan mo na yung realization ngayon pa lang, Hindi yung wala na lahat saka mo lang marerealize. Wag kang padalos dalos sa desisyon mo kung ayaw mo mawalan.
-------------------------------------------------------------------------------------------
Kung mahilig kayo sa sad ending then jan na nagtatapos
Pero kung ikaw yung tipong ayaw ng malungkot na ending sa mga story
Please continue reading hahaha :))
Para maiba naman hahaha OPTIONAL ang PAG BASA sa susunod na chapter :))
