Geen oog voor de liefde (fleva story)

~3~

Floris:

Je.. Je..Je vader! stamel ik. "Ja mijn vader!" begint Eva te snikken. Ik sla mijn arm over haar heen. Ben je al bij de politie geweest? vraag ik. "Nee, dat durf ik niet." snikt ze. Zal ik met je meegaan? vraag ik lief. "als je dat wil doen? heel graag!" Wordt je broertje ook misbruikt? "Nee alleen geslagen, en hij verkracht mij sinds ik 12 ben, mijn moeder is weg gegaan toen ik 3 was." Lekker dan, je laat je kinderen toch niet in de steek. "Zou jij dat doen?" Nee, natuurlijk niet en al helemaal niet als het kind van jou is! Ze krijgt een glimlach op haar gezicht. Zullen we morgen uit school naar het bureau gaan. "ja dat is goed, uh.. het klinkt misschien raar maar mag k hier blijven logeren deze nacht?" Natuurlijk alleen moet je wel bij mij op de kamer en in bed, we hebben nog geen logeerkamer! "geeft niks zolang ik maar niet naar huis hoef, ik heb alleen geen slaap kleding." Dat zien we dan wel, ik ga koken, wil je helpen? "ik kan niet koken!" lacht ze. DAn leer ik het je toch gewoon! lach ik.

Eva:

ik ben zo blij dat ik hier kan blijven, bij Floris heb ik zo'n veilig gevoel, dat valt gewoon niet te beschrijven. Ik ben zelfs aan het leren koken. "lus je dit wel?" vraagt hij opeens. (we zijn bami aan het maken) Ja! dit is zelfs mijn lievelingseten! "komt dat even goed uit!" "Zo dat ziet er gezellig uit!" Ik schrik en draai me om, Floris' moeder staat in de deuropening. "Oh.. eh mam dit is Eva. Mijn vriendin!" zegt hij trots. "oh, leuk je te ontmoeten, ik ben Anne, de moeder van Floris." Ik geef een hand. "Wat eten we keukenprinses?" komt er een meisje van een jaar of 14 aanlopen. "wij eten bami, Lieke." Wie is dat? Dat is Eva mijn vriendin! "Oh leuk, hoi, ik ben Lieke!" zegt ze enthousiast. Eva. "oh mam, Eva blijft logeren vandaag." is goed! 

Die avond:

oh..ja mijn slaapkleding. "ik heb nog wel een oud overhemd, kan je daar in slapen denk je?" Ja denk het wel. Ik trek voorzichtig mijn kleren uit, als ik daar in mijn ondergoed sta, voel ik Floris' ogen in mijn rug branden. ik draai me om, Kan je het zien? vraag ik lachend. "uhh.. ja heel goed zelfs!" worden zijn wangen rood. ik trek het overhemd aan, en zeg: Schattig hoor die rode wangetjes. "Ik ben niet schattig." zegt hij. terwijl hij naar mij toe loopt. Nee je bent super stoer. lach ik. We komen steeds dichterbij met onze hoofden, als ik opeens zijn lippen op die van mij voel, Dit is de beste dag uit mijn hele leven!