Devie's POV
" Alam mo pwede akong pagkatiwalaan. " - Napatingin ako sa kanya. Seryoso sya.
" Ako si D-Devie. Bakit mo ba ako sinusundan? " - Sabi ko sa pagitan ng mga hikbi.
" Gusto kitang maging kaibigan. " - Sabi nya sa akin. Napakurap ako ng mata ko.
" Alam mo, wag na. " - Sabi ko sa kanya. Nakakahiya naman. Baka lalo lang lumala ang issue sa akin na alam kong gawa-gawa lang ni Danielle.
" Hindi ok lang sa akin. Hindi rin ako naniniwala sa mga issue about sa iyo. " - Sabi nya sa akin. Natouch naman ako. Baka nga tunay syang kaibigan.
" Salamat. " - Yun na lang ang nasabi ko.
···
Pagdating ko sa school, pinagpipyestahan nila ang bulletin board. Ano bang nangyari? Nung tiningnan ko ang bulletin board laking gulat ko nang picture ko iyon at kasama si Baekhyun. Wish ko lang sana hindi toh makita ni Xiuxiu. Baka magalit sya!
" Look who's here? " - Sigaw ng pamilyar na boses. Si Danielle. Bakit ba lagi na lang nya akong pinagtitripan? Ano bang nagawa ko sa kanya?
" Danielle. Ikaw ba ang gumawa nito? " - Sabi ko sa kanya. She smirked. Sya nga. Nanlulumo akong napayuko. Bakit ba ako nabuhay sa mundong ito kung puro pasakit lang rin?
" Iiyak ka na ba? " - Sabi nya sa akin. Hindi ako iiyak sa harap nila. Naglakad na lang ako paalis. Nagulantang ako nang biglang may sumigaw. And I know who really it is. Si Xiumin. Galit sya. Gallit si Xiumin sa akin. Paano na ang kasal namin? Paano na kami? Paano na namin malulusutan ito? Pero hindi ako ganun kaOA. Madali lang lusutan ito.
Humarap ako kay Xiuxiu at nagsenyas na sa likod ako ng campus magpapaliwanag. Tumango lang sya kaya tumakbo na ako papunta sa likod ng campus. Hinintay ko sya doon.
Ilang minuto pa ay dumating na sya. Napatayo ako.
" Devie... " - Malamig na sabi nya. I can feel it. Sana wag! Sana hindi sya makipaghiwalay! Sana malaki ang tiwala nya sa akin.
" Xiumin. I can explain. " - Sabi ko sa kanya.
" Explain. " - Sabi nya sa akin.
" He was just a friend. " - Sabi ko.
" Oww... I can see. Friends... with benefits. How xan you explain that? " - Sabi nya. Nawarak ang puso ko. Sya dapat ang kumakampi sa akin.
" Xiuxiu... " - Naputol ang sasabihin ko nang magsalita sya.
" Don't call me Xiuxiu. " - Sabi nya.
" Xiumin... he just pity me. Please... don't believe the rumors. " - I pleaded him.
" Enough! " - Sabi nya. Nakakatakot sya.
" Xiumin. " - Unti-unti nang bumaba ang luha ko. Double meaning kasi yung enough nya eh.
" Dati malaki ang tiwala ko sayo. Pero nang makita ko ang mga litrato nyo. Nasaktan ako. " - Sabi nya. Nasaktan pala aya eh. Ibig sabihin mahal nya pa ako.
" Xiumin... trust me. Malapit na ang kasal natin! Bakit? " - Sabi ko naluha na ako. Is this the end?
" I trust you. Pero I think we need an enough time and space. Kahit sandali lang. I think, cool-off muna tayo. And pag ayos na ang lahat. Let's make-up. " - Sabi nya. Naiyak na ako. Sana naman punasan man lang nya ang mga luha ko kahit ngayon lang.
Pero wala. Sa halip tumalikod sya at naglakad palayo. Bumagsak na ako sa sahig. Masakit eh. Bakit nya ba ako pinaparusahan ng ganito? Masakit eh. Pero anong magagawa ko? Nangyari na eh. Aayusin ko muna ang sarili ko.
BINABASA MO ANG
He Blackmailed Me
General FictionGuys, attention please. Sa mga babasa po nito, binabalaan ko na po kayo na may mga pangyayarnng hindi pwede sa mga inosenteng mga utak. Don't repor please. Pasensya na sa mga wrong grammar. Again! I warned you. Kung 13 pababa ka at closed minded, sh...