Hoofdstuk 20 laatste hoofdstuk.

578 29 4
                                    

POV: Niall

Met trillende vingers toets ik het nummer van Harry in op mijn mobiel. De jongens zeiden dat ik hem moest bellen, en ik hem alles uitleggen moet. Nu ben ik vreselijk nerveus, maar ik moet het doen. Dat weet ik gewoon. Harry moet weten hoe vreselijk gemeen ik ben geweest, ik heb iets verkeerd gedaan. Iets helemaal verkeerd. Ik ben in mijn kamer, maar Louis zit op mijn bed. Hij wilt zeker weten dat ik het doe. Dat begrijp ik zeker, ik ben zo'n type die dat niet zou doen. Ook voel ik me erg schuldig van Louis' voet. Hij heeft vreselijk veel pijn, dat heeft hij aan mij te danken. Nu maar hopen dat Noah terug komt, ik ga nu al mijn informatie aan Harry vertellen. 'Schiet eens op Nialler, ik wacht'. Ik knik en druk op het groene telefoontje. Dat groene telefoontje betekent bellen, maar dat snapt iedereen vast wel. Ik druk de telefoon tegen mijn oor, al snel gaat hij over. 

Harry: Hey Niall! Wat leuk dat je belt!

Ik: Ja leuk, eigenlijk moet ik je wat zeggen....

Harry: Wat klinkt je sip! Ik heb Noah bijna gevonden, ik heb alleen meer aanwijzingen nodig.

Ik: Ik ben fout geweest Harry, ik heb jou en mijn vrienden bedrogen. Ik ben weggelopen van huis, omdat ik jou de vonds niet gunden. Ik wou zelf de held zijn, dus ik ging ook op zoek naar Noah. Die ene keer dat ik je belde.. Toen wou ik alleen weten welke informatie jij had, en nu  ben ik gelukkig weer thuis. Ik heb alles uitgepraat... ( snikt)

Harry: Niall! Dat had ik niet verwacht van jou! Maar gelukkig is het goed, ik ben ook niet meer boos.

Ik: Ecfht niet?

Harry: nee, wat heeft dat voor een zin?

Ik: Ook heb ik nog wat voor je! Kees is de allerbeste vriend van Nick! Kees heeft Noah ontvoerd!

Harry: Echt?

Ik: Ja, echt waar.

Harry: Ik ken Kees wel, ik ga gelijk naar zijn huis toe! Doei!

Ik: Doei!

*opgehangen*

Ik zucht en leg mijn mobiel weg, opgelucht kijk ik naar Louis die glimlacht. 'Goed gedaan Nialler'. Ik glimlach. 'Dankjewel'. Hij pakt zijn krukken en staat op, 'laten we maar eens naar beneden gaan'. Ik knik. 'Moet ik je van de trap helpen'? Louis haalt zijn schouders op. 'Zou je mijn krukken vast willen houden'? Ik knik en pak de krukken van Louis. Hij gaat zitten op de trap en schuift zich van de trap af. Eenmaal beneden geef ik de krukken weer aan. 'Dankjewel, heb je ook al honger'? Vraagt hij. Ik wrijf over mijn buik en voel hem rammelen, 'ik heb zeer honger'. Louis schiet in de lach. We lopen zo de woonkamer in. 'Gelukt'? Vraagt Liam die aan tafel zit. De laatste tijd huilt hij minder, waarschijnlijk vertrouwt hij Harry. Maargoed, wie zou hem niet vertrouwen? Ik vloek vanbinnen. Nu denk ik weer zo! Ik schud de gedachtes weg en ga naast de rest aan tafel zitten. Zayn zet nog één pan soep op tafel. Dan beginnen we te eten, en we bidden over Noah. Dat alles oké met haar is, en dat ze gewoon terug komt bij ons.

POV: Liam

Zayn zet nog één pan soep op tafel en dan beginnen we te eten. 'Louis, wil je wat soep in mijn kommetje doen'? Vraag ik terwijl ik mijn kommetje bij de pan hou. Louis knikt, 'tuurlijk Liam'. Hij wil gaan staan, maar gelijk valt hij weer op zijn stoel. 'Au'! Kreunt hij. 'Laat maar, blijf nu maar zitten. Ik doe het wel'. Probeer ik zo lief mogelijk te zeggen. Al komt het misschien wat gemeen over. Ik schep een lepel in mijn kom en begin mijn soep op te slurpen, natuurlijk gebruik ik geen lepels. Ik haat die dingen! Dus ik drink het gewoon uit mijn kom. Het is tomatensoep en er zitten hele grote ballen in! 'Is er nog nieuws over Noah'? Vraagt Zayn. Ik verslik me in mijn tomatensoep, Niall slaat geschrokken opo mijn rug. 'Gaat ie'? Vraag hij ik knik terwijl er een traan over mijn wang biggelt. 'Sorry Liam, dit was niet mijn bedoeling'. Zegt Zayn snel. Ik haal mijn schouders op. 'Het maakt niet uit, ik hoop alleen dat ze terug komt'. Gelijk weer stromen de tranen over mijn wangen, alles lijkt fout te gaan. Niall boos, Harry niet thuis en Noah is ontvoerd! 'Glaasje water'? Vraagt Niall die opstaat en een glaasje water aan mij geeft. Ik pak hem aan en neem kleine slokjes. 'Sorry Liam, ik wil wel opstaan en je helpen, maar'.... Ik spreek hem tegen. 'Louis je hoeft me niet te helpen'! Louis kijkt me geschrokken aan. 'Sorry Liam, niet aan gedacht'. HIj pakt zijn krukken en loopt snel van tafel. 'Louis kom nu terug, ik bedoelde het niet zo'! Roep ik nog achter hem aan. Maar hij is al weg.  Niall rent gelijk achter hem aan, nu zijn Zayn en ik nog over...

Liam my brother and Harry my dreamboy (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu