Acemi Vampir ★

Hadi Bir Anlaşma Yapalım -Final ~ Part 1

3 Ay Sonra

"Her şeyin bu kadar kolay bittiğine inanamıyorum." Telefonun diğer ucundan kıkırdayan Dafnie'ye karşı her ne kadar görmeyeceğini bilsem de gözlerimi devirdim.Şanslıyım ki,arkadaşım beni tanıyor.

"Bana gözlerini devirdiğini biliyorum.Yakında tikin olduğunu düşünüp seni doktora götürmem gerekecek."

Derin bir nefes aldım:"Cidden kolay mıydı ha?O gün kayboldun sandım seni ucube!"

"Ucube sensin!Beceriksiz vampir.Korktuğunu biliyorum ama bak hala hayattayım.Aynı zamanda şu Jackson' cidden harika birisi."

"Dafnie...ağzını kapat salyan akıyor."

"Bunu göremezsin!Neyse kapatıyorum yeni bir antremana başlayacağız.Sonra ararım." Suratıma kapanan telefonu umursamadım.

---Flasback----

Odanın kapısında dururken aslında ikimiz de neler olacağını biliyorduk ya da ne göreceğimizi demeliyim..Ve kapıyı açtık.

"Hey hey!!Kapatın kapıyı.Kapı çalmak nedir bilmez misiniz siz?" İyi ki önceden ben girmiştim.

"Dafnie?Kıyafet denen bir şey duydun mu hiç?" Kapıyı kapatırken kıkırdadım.Homurdandığını kapalı kapının ardından bile duyabiliyordum:

"Evet duydum.Onlarla banyoya girilmiyor zeki şey."

"Biz sandık ki Aidan-"

"Aidan mı?Kalan yıllarını daha güzel hale getirmek için Dubai'ye gideceğine hala bu kasabada mı dolanıyor?Cidden aklı yok."

"Seni götürdüğünü sandık!Fakat kim senin gibi bir baş belasını yük etmek ister ki?O haklı.."

-----Flasback Sonu-----

Dafnie'nin bütün bu olayların sonunda yeni bir hayata başlayabilmesine seviniyordum.Bilirsiniz Jackson falan..Bir dakika,bilemezsiniz çünkü anlatmadım.İzin verin açıklayayım:Dafnie'nin o gün de ölmemesini kutlarken  telefon çaldı.Şansa bakın ki Aidan eve dönmüş.O anlamda değil...Gözü dönmüş bir şekilde.Zavallı Jane -Aidan'ın annesi- en sevdiği oğlunu en sevmediği kızıyla beraber Gregor Dağlarına adam olmaya yolladı.Kim birini evcilleşmesi için dağlara yollar ki?İronik tarafı şudur ki işe yarıyormuş.Hayatından kesitler hatırlamaya başlamış.Benimle ilgili olanları..Her neyse konumuz bu değil.Sevgili Dafnie ise kutlama yaptığımız bir mekanda Jackson'a çarptı.Hem çarptı hem çarpıldı.Aslında ilk görüşte aşk bu herhalde.Adamın avcı olduğunu anlamamız çok kolay oldu ve evet şu an tamamiyle sallıyorum.Adam bize söylemeseydi onun insan olduğunu düşünmeye devam edecektik.Bunu sonsuz hayatımın sonunda bile öğrenemeyebilirdim.Şu anda adını tam olarak telaffuz edemediğim bir yerde eğitim alıyor.Eğitim derken yarı zamanlı Jackson ve yatak yarı zamanlı eğitimden bahsetmiyorum.Avcılara eğitim veren aynı zamanda vampirlerden arınmış bir şekilde yaşayabilmeleri için profesyonel çalışan uluslararası bir mekan varmış.Dafnie'nin en yakın arkadaşının bir vampir olduğunu düşünürsek...Okuldan atılması an meselesi değil mi?Bu arada orası bir okul mu onu bile bilmiyorum.Sorumsuz bir arkadaşım.Kahretsin ki!Harry meselesine gelirsek iyice Romeo ve Juliet'e bağladık ve hayır kesinlikle o hikayenin nasıl bir şey olduğunu bilmiyorum.Ayrıca o işi yaptık...Bilirsiniz o işi...Ciddiyim!Mükemmeldi.Üstünden bayaa zaman geçti ve bunu bir daha yapmaya gerek duymadık.'İlişki sadece iki beden arasında değildir' adlı sosyal mesajımı da verdiğime göre günümüze devam edebilirim.Bugün Harry'nin doğum günü arkadaşları onun evinde parti veriyorlarmış.Ben mi?Kıskanmadım.Cidden.O yüzden partiden 2 saat önce kendime görünmeyecek bir köşe bulmak için Harry'nin evde olmadığını bilerek onun evine gidiyorum.Partiyi izlemek mi?Kesinlikle planım bu.Kimse kusura bakmasın ama sevgilimi o fahişelere yedirmem.Bahçeyi turlamaya başladım ve arka tarafta pencerenin altında bir boşluk gördüm.Aslında boş değildi.Gardiyan gibi duran koca çalıların arasında çiçekli bir alandı.Çiçekleri söktüğümü söylememe gerek yoktur herhalde.Benim meselem sosyal mesajdan daha önemli!!Harry ve arkadaşlarının arabadan inip eve yürümesini izledim.İki tanesi aralarından ayrılarak bana doğru yürümeye başladı.Yürürken isminin Luca olduğunu tahmin ettiğim çocuk Harry'e bağırdı: