Aşk Yada İntikam

Giriş

Ben Mira herkes gibi benin de bir hikayem var. Ama ben hikayemin bile baş kahramanı olamıyorum. Öyle silik biriyim. Ama bundan sonra öyle olmayacak. Ezik ben intikam almak için geri dönüyorum. Başka bir Mira olarak... Şimdi nerede miyim? Eski okulumun önünde her şeyin başladığı yerde... İntikam duygusu gözlerimi boyadığım yerde. Size en iyisi baştan anlatayım.
2 Yıl Önce
Elimde iki tane test kitabı ile bahçe de oturmuş onu izliyordum. Dışarıdan test çözen biri gözünsem de dikkatli bakıldığında ona bakıyor oluşum belli olurdu. Tabii bana kim öyle bakacaktı ki. Ben o güzel kızlardan biri değilim. Yüzünde sivilce ve çilleri olan, saçlarına bakmadığı için cansız ve kötü gözüken, yüzünü saklamak için kocaman bir gözlük takan, fiziği güzel olmayan,çirkin silik bir kızım. Bu yüzden insanlar bana bakarken yüzlerine takındığı ifadelere o kadar alışmıştım ki artık üzülmüyorum. Belki de bana taktıkları lakap yüzüne ismimi bile unutmuşlardır - tabii adımı biliyorlarsa o ayrı bir ironi- . o ise güldüğünde kızları kendine hemencecik aşık eden, gülüşü gibi harika sarı saçları, kısılan gözleri, mükemmel bir vücudu anlatsam böyle bitiremem. O Batur'du. Her hali ile tatlı, yakışıklı olan Batur. Sağ gözünün altındaki beni ona ayrı bir hava katıyordu. O ben, ben de olsa çirkinliğime çirkinlik katardı. Bu düşüncelerimi okulun zili kesmişti. Daha fazla beklemeyip sınıfa gittim. Sınıfa adım attığım gibi sınıftakiler ıyk gibisinden sesler çıkardı. Kimisi keşke gelirken çuval soksaydın o başına midem bulandı kimisi bunu görünce kızlardan tiksiniyorum ve buna benzer şeyler söylediler. Onları takmayıp sırama oturdum. Artık onlara o kadar alışmıştım ki söyledikleri ninni gibi geliyordu. 10. sınıfa gidiyorum. Güzel bir kolejde okuyorum. Fazla arkadaşım olmadığı için zaten tek bir arkadaşım var o da Selim kendimi derslere verdim. Ve evet çok zekiyim. Yine kendimi testlere vermişken bir anda test kitabı önümden çekildi. Çeken kişiye baktığımda Tuna'ydı. Yine dalga geçecekti. Ona boş boş baktım. "Ooo çirkin bakıyorum da yine test çözüyorsun acıyorum ama sana değil bu test kitabına senin o çirkin suratına maruz kalıyor." dedi. Sinirle "bırak test kitabımı Tuna seninle hiç uğraşmam" dedim. Tuna yüzünü buruşturdu "şu an resmen adımdan tiksindim. Okuldan çıkacağım zaman ilk işim kulaklarımı yıkatmak olmak" dedi. Ona bakıp "sonra da kendine beyin taktırırsın eksik olan tahtan tamamlanmış olur" dedim. Tam ağzını açacakken "eğer o ağzını açarsan Tuna. Sonun hiç iyi olmaz" dedi Selim Tuna homurdana homurdana yanımızdan gitti. Ona tebessüm ederek "teşekürler biricik kahramanım" dedim. Beni hep koruduğu için ona kahramanım derdim. Zaten de öyle hani kızların ilk kahramanları babaları olur ya benim kahramanım babam değildi, benim kahramanım Selim belki de babamdan daha çok korumuştur beni. Bana baktı biz Selimle çok eskiden beri arkadaştık. Bu zamana kadar hiç aramızda küslük olmadı. Olsa da ufak tefek olmuştur. "Önemli" dedi dalgaya vurarak. Ben bir şey demeye kalmadan hoca sınıfa girdi ve ders başladı.
Öğle arasında yemek yemek için yemek haneye indim. Tepsimi alarak sıraya geçtim. Sıra bana geldiğinde arkadan bi ses "abla çirkinin yediği yemekten bize koyma mazallah bize de bir şey olmasın." dedi. Sıradakiler gülmeye başladılar. Alışmama rağmen gözlerim isteksizce doldu. Bir şey demedim. Yemek tabağımı alıp boş bir masaya oturdum. Yavaş yavaş yemeğimi yerken kapıda Batur'u gördüm. Kalbim ağzıma roket hızıyla çıkarken o da her zaman ki gibi havalı havalı etrafa bakıyordu. Yemek hanede ki kızlar Batur'a bakıp gülüşürken Batur benim oturduğum masaya bakıp güldü ve benim masama doğru gelmeye başladı.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Evet bu kitabı yeni yazıyorum. Diğer kitabı sildim çünkü çok fazla bir şey kurgulayamıyordum. Bunu da en yakın kankim Öznur la kurguladık. Ama ilhamı tabiki de canım matematik hocam Meltemciğimden aldım. Sadece onun dersinde ilham geliyor o yüzden bu bölüm ona.