HAYATIN BANA OYNADIĞI OYUNLAR

EVİMDEN AYRILIĞIM

Bugün annemin ölümünün dokuzuncu günü.Zeliha eve gelmişti.Haber onların köyüne kadar gitmişti.Zeliha
-Kezbancım sana bi teklifim var eniştem sizi bizim eve davet ediyor bizim yaşadığımız ev değil aslında koca bir çiftlik
Kezbanin hiç bir çaresi yoktu.Zeliha da bir yandan çırpınıp duruyordu lütfen kabul et diye...
Kezban
-Tamam derim ama bir sartim  var
Dedi
Kezban
-Okul tatil olduğu zaman her işi yapicam kısacası hizmetliniz olucam.
Dedi.Zeliha ne diyeceğini bilemiyordu.Itiraz edip duruyordu.
-Olmaz seni orda nasıl calıştırırım kezbancım
Kezban ise
-O zaman kabul edemem Zelihacim
Dedi.Zeliha nın kabul etme dışında bir şansı yoktu.Zeliha çok kısık bir sesle
-Tamam
Dedi.Sonrada konuyu değiştirmek için
-Hadi toparlanin bende sana yardım edim Kezbancım
Köy mezarlığında kezbani büyük bir süpriz bekliyordu.Aynı zamanda üzülecek ti.Köy mezarlığına varmışlardı.Kezban nın annesinin mezarlığı çiçeklerle kaplanmış ve mezar taşı dikilmisti.Kezban nın  gözleri doldu önce zeliha ya sonra da annesinin mezarlığına sarılmıştı.Ana
-Ana bana da yer ayır yanına gelem sensiz olmuyor.Ana ne olur beni de al Mizgin ben Emel Fehime Sivan sensiz yapamıyoruz.Ana ne kadar çok yakismis sana bu çiçekler.Kurban olduğum böyle bir kıyafetinde vardı demi.
Sonra Zeliha elini Kezban nın omuzuna koyup önce kendi gözyaşlarını sonra kezban nın gözyaşlarını silip sonra sarıldı.Zeliha
-Ölen le olünmez kardeşim
Diyip sonra arabaya doğru yürüdüler ve arabaya binip çiftliğe doğru yol aldılar ve sonra çiftliğe varıp çok güzel şekilde karşılandılar...