Chapter 2

47 1 0
                                    

Ze next day~

Okay! Eto na! Graduation day na!

Kailangan representable ka, representableng damit, sapatos, mukha! make up, buhok.

"Michiko! Pupunta na ako sa sasakyan, sumunod ka na lang!"

Yun na! Yun si Kuya Rico:) Michiko tawag niya sa akin dahil ang ibig sabihin nito ay: beautiful and wise girl sa Japanese.

Otaku kasi kami ni Kuya Rico.

Pagkatingin ko sa salamin, medyo kinabahan ako, dahil kailangan pa mag speech. Oo alam kong maraming beses na ako mag speech sa maraming tao, but still thank God dahil meron si Mr. Kapunan III para 50/50 kami sa speech, haay, kahit papaano hulog din siya ng langit:)

Ang gagawin ko lang naman papasalamatan ko sila Kuya Mong Alcaraz, Diego Castillo at marami pang iba na tumutulong sa akin na kaibigan ni Kuya Rico. Tinutulungan nila ako pag dating sa homework, review, projects at sa lahat lahat!

-inside ze car-

"Ba't ang tagal mo naman?"

"Huh? 5 minutes lang kaya"

"Haay, ikaw talaga oh, manong tara na po"

That's ze conversation bago kami pumunta sa school.

-SCHOOL-

Pagkapunta ko halos lahat ng students nandun na, pero si best friend ko wala pa. Syempre hintay hintay din silang lahat pag may time, at di kami magsisimula kapag wala pa siya.

Pagpasok ko tumingin ako sa paligid ko, then pag tingin ko kina Miguel at JV ngumiti sila ng sabay *o* Kay Miguel kinilig ako pero kay JV parang wala lang alam mo yun, parang greet greet lang with each other.

Syempre sa sobrang kilig ko kay Miguel na halos napangiti ako hanggang tenga na unti- unting lumalabas ang aking mga ngipin na may braces na color MAROON; Eh UP eh.

After nung slow-mo ko bigla akong kinalabit ni Kuya Rico ng madiiiiin!

"Dun na ako uupo sa tabi ng parents ni JV."

"Yes Kuya and Kuya Rico please tell Kuya Mong na bilisan niya pumunta dito."

"Yes sweetie." then my Kuya Rico kisses my forehead "Make your mga kuya proud, okay? All of them!"

"Yes Kuya, I will" Actually habang nakikipagusap ako kay Kuya Rico nun nakangiti pa rin ako sa sobrang.kilig! Pero honestly ang sakit nung kalabit ni Kuya

After that lumapit ako kina JV at Miguel. Pag lapit ko banda sa upuan na malapit kay JV,, pinaupo niya ako.

Pagkaupo ko nakangiti pa rin ako at kinikilig.

"Sobra naman yang ngiti mo"

Pero habang sinasabi niya yun nakangiti din siya. *o* yung feeling na ganun at gulat na gulat ako dahil yung una kong ngiti simple lang para sa kanya pero nung kay Miguel, sumobra na!

Syempre nag act na lang ako na para sa kanya parehas yun.

"Sobrang saya ko lang na alam mo yun? Eto na 'to J! And I want to make my brothers proud"

"We're all going to make our siblings and parents proud *smiles* Let's bring home the bacon *smiles again*" then umupo na siya na nakatingin sa stage at di na sa akin

"Yes, we will" Syempre yun na lang nasagot ko dahil hindi naman siya talaga yung ningitian ko eh:|

After all those plastic conversation, yan na si Best Friend! Ang tinatawag na kagalang- galang! Na halos nag slow mo ang earth namin or ng earth ko lang:| wahahahah anyways, idedescribe ko na lang; Nakasky blue siya na dress na kagalang- galang na parang si Grace Poe pero di naman niya kamukha si Senator noh! Siguro kasing puti lang niya o di kaya'y mas maputi pa siya :D, at ang sapatos, syempre as always naka heels si BFF, at nese kenye nenemen eng lehet!

That GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon