Kanapede oturup pineklediğim bir pazar daha. Pencereden dışarı baktım. Yapraklar kırmızı-turuncu arası bir renkte. Hava soğuk ve biraz çiseliyor . Sanırım mevsimlerden sonbahar. Böyle havaları çok seviyorum galiba bencil olduğum için. Ruhum soğuk ve kasvetliyken gökyüzünün güneşli olması huzursuz ediyor beni ama eskiden en çok yazı severdim . Yaz ilk benim sevdiğimin yüzüne gelirdi çünkü. İlk onun gözlerinde ışıldardı yaz güneşi. Komodinde duran kitaba şçyle bir göz attım. Kitapları seviyorum. Onlar beni asla bırakmaz. Yazlığım beni terk etse bile gerçek hayatta asla tanık olamayacağım olaylara benide dahil edicek bir kitap elbet bulunur. Yani öyle umuyorum. Nedenini bilmem son zamanlarda biraz hüzünlüyüm. Mutluluk hakkında düşünüyorumda bence mutlu olmak zannedildiği kadar kolay değil. Bankanın borcu ertelemsi, sınavdan yüksek not almak yada sevdiğin insandan karşılık bulmak , bunların hiçbiri gerçekten mutlu olmak için yeterli değil. Bence gerçekten mutlu olmak için birşey gerekmez ve gerçek mutluluk bir kez yakalandığında ebedidir. Bunun ayrımına varamayanlar hayatını küçük şeylerle geçici mutluluklar yaşayarak geçirirler . Tüm bu hastalıklı düşünceler eşliğinde bazen dönüp hissettiklerime bakıyorumda seni hala özlememişim.
