Hayatımın hatasını yaparak yağmuru eve almıştım birazdan başıma kötü birşey gelecekti bunu biliyordum ama denize düşen yılana sarılırmış.Yağmur gülümsüyordu ama hiç konuşmadı fırtına öncesi sessizlikti bu,yağmurun bize gelmesinin sebebi ya bugün olanlar için özür dilemekti ya da bora ile yeni bir planı vardı.Bora önce yağmuru aradı 5 dakika sonra beni aradı bi sürprizi varmış bana içimden "Sıçtık"dedim ve kendimi ölüme hazırladım şuan annemin evde olmasını isterdim.Ve birden kapı çaldı hemen hızlıca kapıya gittim ama hayal kırıklığına uğradım gelen boraydı.Korkuyordum çünkü boranın yüzünde pis bir gülümseme vardı ne yapacağını tahmin etmek zor değildi kahveden sonra herşey beklenir boradan borayı içeri almamıştım kapıda duruyorduk arkamdan yağmurun geldiğini hissettim arkamı boraya dönüp yağmura bakarken bora beni yağmura doğru ittirdi herşey ağır çekimde oldu ben yağmurun üstüne düştüm yağmurda yere düştü borada arkamızdan kötü gülüşü yaparken sürpriz dedi.Yağmur ayağa kalkıp çokmu komik bora dedi ve bir tokat atıp evden çıkıp gitti çok sinirlenmiştim bora çık git bu evden yoksa elimden bi kaza çıkacak dedim.Sakinleşmem gerekiyor borayı evden koyduktan sonra annem geldi bende sakinleşmek için uyudum gece uyandığımda yağmurdan mesaj vardı özür diliyordu özür dilenecek birşey yok dedim yağmuru sakinleştirdikten sonra son mesajı yağmur attı gülmeyi unuttum can gülemiyorum içim kan ağlıyor bi süre okula gelemeyeceğim diyordu belliki ağlıyordu bişey yazmadım elim varmadı "seni üzgün görmeye dayanamıyorum" demeye bu "hayat sensiz olmuyor"diyebildim.
