Chapter II: Annoying Guy

44 4 0
                                    

Nang nalaman ko na ganoon ka taas ang score ng Alejandro na yon, hindi ako naniwala. Nang sumunod na subject, Mathematics, nag pakitang gilas ako.

   "Can anyone solve the equation?". Tanong ni Mr. Perez. Walang nakasagot except sakin. Ako pa ba?

     Sa 2nd Question ako parin ang gustong sumagot pero hindi ako pinayagan. Gusto ni Sir ibang kamay naman. Nang tinawag si Alejandro, nagulat ako!😱 Kaya rin niya ang mag solve. May katulad na pala ako dito sa Academy na to.

     
       Nakilala niya ako agad-agad. Dahil na rin siguro lagi akong nag sasagot sa board.

Recess Time.....

     Sa Canteen, walang tumatabi sa kin sa mesa, habang kumakain ako ng popcorn, large chip, juice at 1 whole pizza panay sila asar!! Kakainis😤😠.

    "Inggit kayo?! Bili kayo ng sarili niyo!".

     Nang bibili ako ng bibingka, accidentally  nabangga ko si Alejandro. Sayang yung burger at Gulaman niya! 😆

      "Ayy sorry, sorry, sorry, sorry. Hindi ko sinasadya! Bigla ka Lang kasi susulpot."Sabi ko.

       "Wew, ako pa may kasalanan? Ikaw na nakabangga, at wala nang magagawa sorry mo". sabi niya.

       "Alam mo, ikaw talaga ang Mali, Do you know? Because Nag turn Lang ako 48° , yes exactly 48°. While you listening to your music, 20 decibels and you closed your eyes and you open it when you feel something object bump you, and it is probably me. May rumaragasang kotse at na bangga ako." Sabi ko.

       "Auggh, pati dito sa canteen may math?" Sabi nyang naiinis.

        "Paki mo ba? At least nag explain ako, eh ikaw anong explain mo bakit nakapikit mata mo kanina?". Sabi ko.

          " Alam mo kung bakit bigla sumara eyes ko? It is normal to blink. Every minute average person blinks 15-20 times. And that exactly. And FYI, my eyes are sensitive to light, light from infrared and ultraviolet rays." Sabi niya.

         Wow, bat siya nag science?

        "Ang dami mong alam, wag mong sabihin nakakakita ka ng sound waves?? Sa kabaliwan mo??". Sabi ko.

 
          "Aray, baliw ka daw? Papayag ka nun?". Sabi ni Lester, classmate namin.
         

          "Luh, eh yang taba mo ilang inches ang diameter?".

           Nagtawanan lahat ng nasa canteen.

    And then, ayun away kami ng away. Para kaming mga tanga😂😂😂 may science at math kasama sa sentence na sinasabi namin.

       OMG! Namantsa yung puting sapatos ni Alejandro. Hindi rin niya napansin sa sobrang satsat niya. Pero, bat naman ako matatakot, eh kasalanan naman niya?. Nung pagkatapos niyang magsalita,  napansin niya na yung sapatos niya.

      
           "Hoy taba! Anong ginawa mo sa Sapatos ko? Siguro habang nagsasalita ako secretly binuhusan mo nang natapon na gulaman to noh?" Sabi niya.

            "Luh, baliw ka talaga, makabintang ka kala mo alam mo ako talaga ahh?. At makalait ka kala mo perpekto ka". Naiinis na sabi ko.

    
             "At bilang bayad pinsala sa ginawa mo,  pupunasan at lalabhan mo to.."

   
              "At bakit ko gagawin yon!?  Diba nga sabi ko hindi ako nagtapon ng mantsa sa bulok mong sapatos?!!.  Ipa CCTV mo pa ehh". 

              Naisip ko na alam naman niya na hindi ako ang nag-tapon,  pinagtritripan nya ata ako ah..

     
              "Trip mo ba ako?! Kasi alam ko na alam mo na hindi ako ang gumawa.."

 
                "Wala labhan mo yan!..."  Sabi niya.

             "Answer my question first.  At anong gagawin mo kapag hindi ko sinunod ang utos mo? Tandaan mo wala kang kapangyarihan dahil may-ari ng minahan ng ginto."

             "Pake ko kung may minahan kayo?"
Sabi niya.

         "Ashtadi! Baliw!  Nakakakita ng waves! 😬".  Sabi ko.

         Dumating ang principal namin. Galit na galit! 

         Nakakainis!!  Argh...  ngayoong may record na ako sa guidance nito,  mababawas grades!!  Dahil dito sa lalaking to...
             

    Chapter Ends.  Written by:  Pure_lime27

   03/02/17

            

      

Science Boy meets Math GirlWhere stories live. Discover now